Συνέντευξη Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου

1. Ένας χρόνος μνημόνιο. Ποιο είναι το συμπέρασμά σας ;  Είμαστε σε καλύτερο ή χειρότερο           

    σημείο ;

Είμαστε σίγουρα σε καλύτερο σημείο. Μπορεί να είναι ακόμα αφετηριακό αλλά σίγουρα καλύτερο. Τον τελευταίο χρόνο προχωρήσαμε σε αλλαγές που, ακόμα και αν δεν είχαμε υπαχθεί στο μηχανισμό στήριξης, θα οφείλαμε να κάνουμε για να χτίσουμε ένα κράτος πλεονασματικό. Το Μνημόνιο «εκβίασε» απλά την ταχύτερη υλοποίησή τους. Όλες αυτές οι αλλαγές μπορεί ακόμα σήμερα να μην είναι μετρήσιμες αλλά είναι αυτές που θα δώσουν μια μακροπρόθεσμη πνοή στη χώρα.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε ή ότι δεν οφείλουμε να εντείνουμε τις προσπάθειές μας ακόμα περισσότερο με μεγαλύτερη επιμονή και συνέπεια. Θα σας δώσω δύο παραδείγματα. Μόνο στον τομέα της υγείας και της φαρμακευτικής περίθαλψης οι κρατικές δαπάνες μειώθηκαν μερικά δις. Πρόκειται για τεράστια εξοικονόμηση, που μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί και άλλο από την εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, που όμως δεκαοκτώ μήνες μετά δεν έχει προκηρυχθεί ο διαγωνισμός της… Προχωράμε στην αναδιάρθρωση του ευρύτερου δημόσιου τομέα αλλά όχι με την ίδια ένταση. Υπάρχουν παραδείγματα με θετικά αποτελέσματα, όπως τα ΕΛΤΑ, τα οποία επανήλθαν στην κερδοφορία καταφέρνοντας να αναστρέψουν το αρνητικό αποτέλεσμα της χρήσης του 2009 ύψους € 37,8 εκατ., σε κέρδος € 3,2 εκατ. το 2010 και παραδείγματα όπου σημειώνονται καθυστερήσεις. Για αυτό που χρειάζεται είναι μια άμεση αποτίμηση συνολικά του έργου μας.

2. Ακούγονται πολλά για το ποια λύση πρέπει να δοθεί στο πρόβλημα του χρέους. 

    Αναδιάρθρωση, επιμήκυνση ή νέο δάνειο βλέπετε εσείς ;

Ο αρχικός στόχος ήταν η χώρα να καταφέρει να βγει στις αγορές για δανεισμό το 2012. Αν έβγαινε σήμερα θα δανειζόταν με επιτόκιο περίπου στο 15%, όταν η Γερμανία δανείζεται με περίπου 3% και εμείς από τον μηχανισμό με 4%. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό σήμερα είναι απαγορευτικό. Η χώρα κατάφερε μέσα σ’ ένα χρόνο αυτό που καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν έχει καταφέρει, να μειώσει το έλλειμμά κατά 5% του ΑΕΠ, αλλά χρειάζεται περισσότερο χρόνο. Και ως γνωστόν ο χρόνος εκτός από ποσοτική μονάδα μέτρησης είναι και χρήμα. Σε κάθε περίπτωση, θα μου επιτρέψετε να σας πω, ότι το θέμα δεν είναι τόσο τι βλέπω και τι ξέρω εγώ, αλλά τι βλέπουν και τι ξέρουν οι αρμόδιοι που χειρίζονται το θέμα αυτό. 

3. Οι δανειστές μας ζητούν εγγυήσεις για ένα νέο δάνειο.  Δεν είναι προσβλητικό αυτό ;

    Και μέχρι ποίου σημείου μπορεί να συζητά επ΄αυτού η κυβέρνηση ;

Καταρχήν θα σας πω ότι μπορεί να συζητά μέχρι του σημείου που διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον της χώρας. Ο μηχανισμός στήριξης έχει σαφή χαρακτηριστικά πολιτικής υποστήριξης αλλά δεν παύει όμως να είναι και μια δανειακή σύμβαση. Προσβλητικό είναι αυτό που γίνεται στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης και τροφοδοτείται απ’ τις κερδοσκοπικές ορέξεις των αγορών. Προσβλητικό και απαράδεκτο είναι να αμφισβητείται η εργατικότητα, εντιμότητα και συνέπεια του λαού μας.

4. Τελευταία πέφτει στο τραπέζι το ενδεχόμενο απολύσεων στο δημόσιο.  Μπορεί να αντέξει η

     κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ μια τέτοια εξέλιξη ;

Σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο το ζητούμενο δεν είναι αν μπορεί η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ να αντέξει σε μια τέτοια εξέλιξη, αλλά πως θα μπορέσει η κοινωνία να το αντέξει. Μέχρι πρόσφατα το ενδεχόμενο απολύσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα οι αρμόδιοι υπουργοί δεν το αντιμετώπιζαν ως αναγκαίο ενδεχόμενο ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι έχει το μαγικό ραβδί για εύκολη και χωρίς θυσίες έξοδο από την κρίση. Η ασάφεια που δημιουργείται περί αναγκαίου ή μη, εντείνει τη σύγχυση και την ανασφάλεια.

5. Πολιτική συναίνεση :  Ομολογία αποτυχίας της κυβέρνησης ή αναγκαίος όρος για τη σωτηρία 

    της χώρας ;

Με την εμφάνιση της κρίσης έκλεισε βιαία ο κύκλος της μεταπολίτευσης και μαζί με αυτόν και η πρακτική και η ρητορική του μπαλκονιού. Μπορεί στην Ελλάδα να αντιμετωπίζουμε την πολιτική συναίνεση ως εξαιρετική περίσταση αλλά σε όλες τις βορειοευρωπαϊκές όμως κοινωνίες, τις οποίες πολλές φορές επικαλούμαστε ως πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης, αποτελεί δοκιμασμένη παράδοση. Πόσο μάλλον σε περιόδους κρίσης. Σε μια άλλη συγκυρία στο ένα μπαλκόνι η πολιτική συναίνεση θα γινόταν σημαία ομολογίας αποτυχίας της κυβέρνησης και στο άλλο σημαία για τη σωτηρία της χώρας. Αυτό που διακυβεύεται όμως σήμερα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μεταπολιτευτικούς όρους και πρακτικές. Υπερβαίνει τη σημαία του μπαλκονιού.

6. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα πρέπει να ψηφιστεί με απλή πλειοψηφία 151 ψήφων ή με

    ενισχυμένη 180 ψήφων ;

Σε μια τόσο οριακή στιγμή δεν μπορεί κανένας που έχει εκλεγεί να κρύβεται πίσω από απ’ τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Ούτε να κρατά το μαγικό ραβδί για όταν και αν έρθουν οι εκλογές. Δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια της περιορισμένης ευθύνης.

Πρέπει να μιλήσουμε με ειλικρίνεια. Να μην λέμε άλλα στις ιδιωτικές μας συζητήσεις και άλλα στις δημόσιες παρεμβάσεις μας. Να ανοίξει ο χώρος για λόγο και αντίλογο στο πρακτικό πεδίο της εφαρμογής. Μόνο έτσι θ’ αντιμετωπιστεί η ανασφάλεια και δυσπιστία που προκαλείται στην κοινωνία από τη διασπορά ιδεών. Η ενισχυμένη πλειοψηφία είναι ένας τρόπος να γίνει αυτό. Οι κοινοβουλευτικές ομάδες οφείλουν να τοποθετηθούν υπεύθυνα επ’ αυτού.

7. Εάν δεν επιτευχθεί ευρύτερη συναίνεση πρέπει να πάει η χώρα σε εκλογές ;

Αν ανοίξει με ειλικρίνεια η συζήτηση πιστεύω ότι η χώρα δεν θα χρειαστεί να πάει σε εκλογές. Σε κάθε περίπτωση η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Αν χρειαστεί, οι πολίτες θα δώσουν τη λύση. 

8. Ανεξάρτητα από τα παραπάνω είστε ικανοποιημένος από την απόδοση των Υπουργών;

Δεν είμαι ο αρμόδιος να αξιολογήσω την απόδοση των Υπουργών. Αυτό είναι δουλειά του Πρωθυπουργού. Καλούνται μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες να πάρουν πολύ δύσκολες αποφάσεις αλλά και να επιδείξουν πρώτοι εκείνοι υψηλό αίσθημα ευθύνης. Ως βουλευτής έχω ψηφίσει δεκάδες νομοσχέδια, την υλοποίησή τους θα την αξιολογήσει ο Πρωθυπουργός.