Ανάμεικτα συναισθήματα και μια χαρμολύπη κατακυρίευσε τις καρδιές των παρευρισκομένων και των συμμετεχόντων στην Πανήγυρη του Ιερού Ναού Τιμίου Προδρόμου Δάφνης Μαντινείας, που εορτάζει την αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
Χαρά και ευφορία ένιωσαν συμμετέχοντες στην εορτή και λαμβάνοντας την ευλογία του Αγίου, λύπη και στεναχώρια γιατί βρέθηκαν μπρός σε ένα κατάμαυρο περιβάλλοντα χωρώ, αποτέλεσμα της καταστροφικής πυρκαγιάς που ξέσπασε στην περιοχή πριν δύο μέρες.
Αρκετός κόσμος από την Ενορία αλλά και από τα γύρω Χωρία, παρευρέθησαν στις Ιερές Ακολουθίες του Εσπερινού και του Όρθρου. Ανήμερα της Εορτής προσφέρθηκε Αρτοκλασία εκ ευλαβών Ενοριτών.
Την Παραμονή ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νέων του Χωρίου Δάφνης μετά το πέρας του Εσπερινού προσέφερε σε όλο το Εκκλησίασμα παραδοσιακά ποτά και εδέσματα. Ανήμερα μετά την Θεία Λειτουργία προσφέρθηκαν αυστηρώς νηστίσιμα εδέσματα ως ορίζει το Εκκλησιαστικό Τυπικό.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ
Η Εκκλησία την 29η Αυγούστου εορτάζει την αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
Ο Τίμιος Πρόδρομος, λοιπόν, είναι ο υιός του Προφήτου Ζαχαρία και της Αγίας Ελισάβετ. Προέρχεται από τη φυλή του αρχιερέα Ααρών και από την πατριά του Δαυίδ.
Η Αγία Ελισάβετ, μητέρα του Τιμίου Προδρόμου για πολλά χρόνια δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει, γιατί ήταν στείρα. Η Χάρη του Θεού, όμως, την αξίωσε σε βαθύ γήρας, να συλλάβει και να γεννήσει τον Άγιο Ιωάννη. Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, ο Προφήτης Ζαχαρίας, που ήταν ο εφημερεύων Αρχιερέας, εισήλθε στο Ναό με σκοπό να προσφέρει θυμίαμα. Εκεί εμφανίσθηκε, στα δεξιά του θυσιαστηρίου, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. Ο Αρχάγγελος διεμήνυσε στο Ζαχαρία ότι ο Θεός άκουσε τις προσευχές του και η γυναίκα του θα γεννήσει υιό και μάλιστα θα πρέπει να του δοθεί το όνομα Ιωάννης, που σημαίνει δώρο Θεού. Στο άκουσμα αυτό ο Ζαχαρίας δεν πείστηκε, λόγω του προχωρημένου της ηλικίας τους. Τότε, για να τον βεβαιώσει ο Αρχάγγελος πως όντως είναι θέλημα Θεού να γεννηθεί ο Πρόδρομος του πήρε τη φωνή, ωσότου πραγματοποιήθηκαν οι υποσχέσεις του Κυρίου.
Την ογδόη ημέρα από τη γέννησή του, όταν επρόκειτο να γίνει η περιτομή του, ρώτησαν οι συγγενείς πως θα ονομαστεί το παιδί. Ο πατέρας του Ζαχαρίας επειδή ακόμη δεν μπορούσε να μιλήσει έγραψε επάνω σε μία πλάκα: «Ἰωάννης ἐστὶ τὸὄνομα αὐτοῦ». Τότε ακριβώς ξαναβρήκε τη φωνή του. Δοξολόγησε το Θεό και είπε προς το άγιο παιδί του: «Και σύ, παιδίον, προφήτης Ὑψίστου κληθήση• ……
Πολύ νωρίς ο Άγιος Ιωάννης κατέφυγε στην έρημο, για να αγωνιστεί πνευματικά, όπου ζούσε υπό τους όρους της χρείας και όχι της πλεονεξίας. Για ενδυμασία του είχε ένα χιτώνα από τρίχες καμήλας, ενώ τρεφόταν με ακρίδες (βλαστάρια) και άγριο μέλι δέντρων. Ο Πρόδρομος, έδειχνε σε όλους τους προσερχόμενους την οδό της μετανοίας και κήρυττε ότι η βασιλεία του Θεού πλησιάζει, δίνοντας έτσι και πάλι ελπίδα στους ανθρώπους.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής είναι ο τελευταίος θεοφόρος άνδρας που όχι μόνο αναγγέλει την έλευση του Ιησού Χριστού, αλλά συγχρόνως συμμετέχει σε αυτή ως ο Πρόδρομος του Κυρίου. Είναι Προφήτης εξ άκρας συλλήψεως, αφού μόλις έξι μηνών σκίρτησε από αγαλλίαση στην κοιλιά της μητέρας του Ελισάβετ όταν αυτή συνάντησε την Παναγία. «Είναι ο μείζων εν γεννητοίς γυναικών», σύμφωνα με την μαρτυρία του ίδιου του Κυρίου. Ο προηγούμενος γνήσιος Προφήτης, ο Μαλαχίας, έζησε πεντακόσια περίπου έτη πριν από τον Ιωάννη και μάλιστα προείπε για τον Πρόδρομο ότι: «Ως γέγραπται εν ταις προφήταις, ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου προ προσώπου σου, ος κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθεν σου». Παρομοίως προανάγγειλε το προδρομικό του έργο στον κόσμο και ο Προφήτης Ησαΐας: «φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού». Αυτός ο αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυρας του Κυρίου και σεβασμιώτερος των Προφητών, κατά την στιγμή της Βαπτίσεως του Κυρίου είδε το Πνεύμα το Άγιο «εν είδει περιστεράς» και άκουσε τη φωνή του Θεού Πατέρα.
Έως τότε, ο Άγιος Ιωάννης κήρυσσε «βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών», προετοιμάζοντας έτσι την οδό του Κυρίου, αφού μετά την πτώση του ανθρώπου δεν είναι εύκολο κανείς να δεχθεί «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον». Οι άνθρωποι έπρεπε να καλλιεργηθούν, για να αλλάξει η νοοτροπία τους και να ανοίξουν οι καρδιές τους, προκειμένου να υποδεχτούν το κατεξοχήν νέο στη ζωή τους, τον Κύριο της Δόξας. Ωστόσο, δεν ήσαν όλοι καλοπροαίρετοι. Μερικοί από αυτούς προσέρχονταν κοντά του με πονηρό σκοπό. Ο Τίμιος Πρόδρομος, όμως, ήταν ακριβής και δίκαιος. Δεν κολάκευε κανένα. Όπου έπρεπε αποδεικνυόταν ελεγκτικός. Γι’ αυτό, λοιπόν, αποκαλούσε τους Φαρισαίους «γενεά εχιδνών» και ταυτόχρονα τους προέτρεπε να αλλάξουν συμπεριφορά, γιατί δεν σώζεται κανείς μόνο και μόνο επειδή είναι απόγονος του Αβραάμ.
Η στάση του, όμως, δεν άρεσε στους Γραμματείς και Φαρισαίους, και κυριώς ενοχλούσε αφάνταστα την Ηριωδιάδα. Ο Τίμιος Πρόδρομος έλεγχε δημοσίως τον Ηρώδη Αντύπα, για τη σχέση του με την Ηρωδιάδα, σύζυγο του Φιλίππου, τού αδελφού του, λέγοντας ότι «οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Η Ηρωδιάδα, λοιπόν, «ἐνεῖχεν αὐτῷ καὶἤθελεν αὐτὸν ἀποκτεῖναι», γι’ αυτό την κατάλληλη στιγμή έπεισε τον Ηρώδη να συλλάβει τον Άγιο Ιωάννη, με αφορμή την δημόσια προσβολή του, και να τον φυλακίσει στα υπόγεια των ανακτόρων. Ωστόσο ο Ηρώδης κατέβαινε πότε-πότε και άκουγε «ηδέως» τον Ιωάννη, αλλά η Ηρωδιάδα το μόνο που είχε κατά νου ήταν την εξόντωση του Προφήτη.
Πράγματι, κατά την ημέρα της εορτής των γενεθλίων του Ηρώδη, όπου στα ανάκτορα βρίσκονταν πολλοί επίσημοι, η Ηρωδιάδα εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία. Χρησιμοποίησε για δόλωμα την κόρη της Σαλώμη, με την οποία συμφώνησαν να χορέψει για τον Ηρώδη. «Εἰσελθούσης», λοιπόν, «τῆς θυγατρὸς αὐτῆς τῆς ῾Ηρῳδιάδος καὶ ὀρχησαμένης καὶἀρεσάσης τῷ ῾Ηρῴδη καὶ τοῖς συνανακειμένοις, εἶπεν ὁβασιλεὺς τῷ κορασίῳ· αἴτησόν με ὃ ἐὰν θέλῃς, καὶ δώσω σοι. Καὶ ὤμοσεν αὐτῇ ὅτι ὃ ἐάν με αἰτήσῃς δώσω σοι, ἕωςἡμίσους τῆς βασιλείας μου. Ἡ δὲ ἐξελθοῦσα εἶπε τῇ μητρὶαὐτῆς· τί αἰτήσομαι; ἡ δὲ εἶπε· τὴν κεφαλὴν ᾿Ιωάννου τοῦΒαπτιστοῦ. Καὶ εἰσελθοῦσα εὐθέως μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν βασιλέα ᾐτήσατο λέγουσα· θέλω ἵνα μοι δῷς ἐξαυτῆς ἐπὶπίνακι τὴν κεφαλὴν ᾿Ιωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ. Καὶ περίλυπος γενόμενος ὁ βασιλεύς, διὰ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους οὐκ ἠθέλησεν αὐτὴν ἀθετῆσαι. Καὶ εὐθέωςἀποστείλας ὁ βασιλεὺς σπεκουλάτωρα ἐπέταξεν ἐνεχθῆναι τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. Ὁ δὲ ἀπελθὼν ἀπεκεφάλισεν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ, καὶ ἤνεγκε τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπὶ πίνακι καὶἔδωκεν αὐτὴν τῷ κορασίῳ, καὶ τὸ κοράσιον ἔδωκεν αὐτῆν τῆ μητρὶ αὐτῆς» (Μαρκ. 6, 22-28).
Ένας στρατιώτης πήγε να αποκεφαλίσει τον Άγιο Ιωάννη στην φυλακή του και έφερε σύντομα στην αίθουσα επί πίνακι και ματωμένη ακόμη την Τιμία Κάρα του, η οποία απηύθυνε μία σιωπηλή μομφή στην εγκληματική αδυναμία του βασιλιά. Η Σαλώμη παρέδωσε το τρόπαιο αυτό στην μητέρα της και έμοιαζε να της λέει: «Φάε, μητέρα, την σάρκα εκείνου που έζησε ως ασώματος και πιες το αίμα του. Η γλώσσα αυτή που έπαψε να μας επικρίνει θα σιγήσει πια για πάντα. Οι μαθητές του Αγίου ήρθαν και πήραν το σώμα του και πήγαν να το θάψουν στην Σεβάστεια, κατόπιν δε πληροφόρησαν τον Χριστό. Πολύ αργότερα τα λείψανα του αγίου Προδρόμου ανευρέθηκαν θαυματουργικός, με σκοπό να επιδαψιλεύουν την θεία χάρη στους πιστούς που τα προσκυνούσαν». Την αιματηρή τούτη πράξη επέτρεψε ο Θεός με σκοπό ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, αφού υπήρξε ο Πρόδρομος του Χριστού στην γη, να υπάρξει ως τέτοιος και στο βασίλειο των νεκρών και να πάει να αναγγείλει στους δικαίους τεθνεώτας που αναμένουν την Λύτρωση, την επικείμενη έλευση του Μεσσία που επρόκειτο να συντρίψει με τον Σταυρό τις πύλες και τις αμπάρες του Άδη. Με την ζωή του όπως και με τον θάνατό του, ο Τίμιος Πρόδρομος παραμένει για όλους τους χριστιανούς ένας προφήτης και ένας διδάσκαλος του πνευματικού βίου. Με την άμεμπτη πολιτεία του τους διδάσκει να αγωνίζονται μέχρι θανάτου κατά της αμαρτίας, όχι μόνο χάριν της δικαιοσύνης και της τήρησης του Νόμου του Θεού, αλλά και για την προκοπή στην αρετή και την καθαρότητα της καρδιάς.
Η κακία, λοιπόν και η μέθη οδήγησαν στο μαρτύριο τον Άγιο Ιωάννη, τον Πρόδρομο και Βαπτιστή του Κυρίου μας. Για το λόγο αυτό, η Εκκλησία όρισε απόλυτη νηστεία κατά την ημέρα αυτή.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου