ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΕΠΠΑ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΟΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
& ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού 2012
στην Ολομέλεια της Βουλής
Η Βουλή συζητάει και θα ψηφίσει έναν προϋπολογισμό ιδιαίτερων συνθηκών. Σε αυτόν τον προϋπολογισμό καθρεφτίζονται οι ραγδαίες και μεγάλης κλίμακας αλλαγές, απρόβλεπτες ως ένα σημείο, που συντελέστηκαν την τελευταία διετία. Διαγράφονται ακόμη οι προοπτικές, οι διαδικασίες, τα μέσα και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που θα καταστήσουν τη χώρα σίγουρη για τον εαυτό της και αξιόπιστη στους άλλους. Κάθε ένας διατηρεί, βεβαίως, τη δική του πολιτική και κομματική οπτική για να εξηγήσει και να χαρακτηρίσει τις εξελίξεις.
Θα έλεγα πως η προσπάθεια της κυβέρνησης από το 2009 έως το 2011 συμπυκνώνεται και καθρεπτίζεται στην απόφαση κορυφής του περασμένου Οκτωβρίου. Αυτή η απόφαση θυμίζω πως στην αρχή κατακρίθηκε, χαρακτηρίστηκε περίπου προδοτική και κατοχική. Να λοιπόν που σήμερα όλοι αναφέρονται σε αυτήν τονίζοντας την ανάγκη να τη διασφαλίσουμε και να επιτύχουμε το συντομότερο δυνατό την εφαρμογή σε όλες τις πτυχές της. Αυτή η απόφαση, αλλά όχι μόνο, ορίζει και το πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής για τη νέα περίοδο.
Η θέση της Ελλάδας στο ευρώ αποτελεί δόγμα της πολιτικής μας, δεν αλλάζει. Η θέση αυτή όμως που συνιστά και μια επιτυχία για τη χώρα μας, όταν εντάχθηκε στην ΟΝΕ, δεν σημαίνει ότι αποτελεί ένα βραβείο για μια κορνίζα στο πλαίσιο της πολιτικής μας. Είναι μια διαρκής πρόκληση να επιβεβαιώνουμε με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων την ισότιμη θέση μας με τους άλλους εταίρους στη ζώνη του ευρώ.
Αυτός ο προϋπολογισμός λογικό είναι να έχει στον πυρήνα του την απόφαση του Οκτωβρίου. Αυτή η απόφαση στα κεντρικά σημεία της θυμίζω ότι προβλέπει τη διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του δημόσιου χρέους και τη σημαντική μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Από τη δική μας πλευρά έχουμε υποχρέωση να διαχειριστούμε με ευθύνη και αποτελεσματικότητα το πρόβλημα στο μέτωπο του ετήσιου δημοσιονομικού ελλείμματος. Είναι λογικό να ζητάς την αλληλεγγύη των εταίρων για να αντιμετωπίσεις ένα συσσωρευμένο πρόβλημα όπως είναι το γιγαντιαίο δημόσιο χρέος. Είναι εξίσου λογικό όμως να ανταποκρίνεσαι θετικά στη δική τους εύλογη θέση, ότι δηλαδή σε ετήσια βάση έχουμε υποχρέωση να πετύχουμε τον οριστικό τερματισμό της παραγωγής νέων, πρωτογενών ελλειμμάτων. Ο νέος προϋπολογισμός είναι προϋπολογισμός στροφής. Είναι καμπή όχι για την οικονομία μόνο αλλά για τη χώρα και θέτει ως κυρίαρχο στόχο αυτόν της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος. Πιστεύω ότι η απαιτούμενη εθνική συνέργια είναι σήμερα περισσότερο εφικτή άρα δικαιολογείται μια πιο αισιόδοξη εκτίμηση για το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας και την επίτευξη του στόχου αυτού. Και αυτό δεν σχετίζεται μόνο με τη βελτίωση της δημοσιονομικής πολιτικής αλλά συνδέεται με την ανάκτηση του κεφαλαίου αξιοπιστίας που τόσο έχει ανάγκη η χώρα ώστε να παραμένει ισότιμος συνομιλητής και να διαπραγματεύεται υπέρ των συμφερόντων του ελληνικού λαού με τρόπο πιο αποτελεσματικό.
Η δημόσια διοίκηση χαρακτηρίζεται σαν ο μεγάλος ασθενής. Το κράτος απέχει πολύ από το να μπορεί να ανταποκριθεί στον αναπτυξιακό ρόλο του. Το πάλαι ποτέ λάφυρο του νικητή των εκλογών έχει κλείσει τον κύκλο του σαν «πατερούλης». Για να παραμείνει, όπως πρέπει, εγγυητής δικαίου στις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις συμφερόντων, οφείλει να αλλάξει και να εμπνεύσει με την αξιοπιστία του. Η κατάκριση του αναποτελεσματικού κράτους σημαίνει μεταρρύθμιση με διαρκή αξιολόγηση δομών και ανθρώπων. Με μετρήσιμο αποτέλεσμα βάσει δεικτών και όχι κατάργηση της ορθής κρατικής λειτουργίας που είναι και το αντίβαρο στην ασυδοσία όσων θα ήθελαν να επικρατήσει το δίκαιο του ισχυρού. Η περιγραφή του αδιαφανούς και διεφθαρμένου κράτους σημαίνει απαραιτήτως και την τήρηση των κανόνων από υπαλλήλους και συναλλασσόμενους με το κράτος κυρίως σαν στάση ζωής και όχι μέσω γραφειοκρατικοποίησης των μηχανισμών ελέγχου που συχνά μεταφέρουν απλώς τη διαφθορά σε άλλα πεδία. Η απόρριψη του σπάταλου κράτους σημαίνει διαρκή εκσυγχρονισμό και βελτιώσεις για να ανταποκρίνεται στο ρόλο του και όχι συρρίκνωση και απόσυρσή του από κρίσιμους τομείς προς όφελος συμφερόντων τρίτων. Το επιτελικό κράτος θα υπάρξει και θα αποδώσει με χειραφέτηση και απαλλαγή του από κομματικούς εναγκαλισμούς όσο και από συντεχνιακές και κρατικοδίαιτες λειτουργίες που απομυζούν τους πόρους του.
Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία και θα παρουσιάσουμε σχετικό νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του ελληνικού διοικητικού συστήματος, έτσι ώστε να συνδυάζει υψηλό επίπεδο επιτελικών και διαχειριστικών λειτουργιών και, ταυτόχρονα, υψηλό βαθμό δημοκρατικής νομιμοποίησης αυτών των λειτουργιών. Τούτο σημαίνει ένα νέο αποτελεσματικό διοικητικό σύστημα, με ενίσχυση του κράτους-δικαίου, προώθηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας και ενίσχυση του φρονήματος της δημόσιας διοίκησης.
Η αναβάθμιση της λειτουργίας του διοικητικού μηχανισμού, αποτελεί πάγιο αίτημα στη χώρα μας εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες. Τα οφέλη που θα προκύψουν είναι πολλά, τόσο για τον πολίτη σχετικά με την ποιότητα των παρεχόμενων (προς αυτόν) υπηρεσιών, όσο και για τη μείωση του κόστους που θα προκύψει για το Δημόσιο από την μείωση της γραφειοκρατίας, την απλούστευση των διαδικασιών και την ενίσχυση της ανάπτυξης.
Βασικοί άξονες της νομοθετικής μας πρωτοβουλίας είναι ο καταμερισμός του έργου του κράτους μεταξύ επιτελικού σχεδιασμού και εκτέλεσης, η προετοιμασία της αποτελεσματικής αποκέντρωσης του δεύτερου (εφαρμοστικού/εκτελεστικού) τομέα, η αναβάθμιση προσωπικού και λειτουργιών και η θέσπιση αντιγραφειοκρατικών δομών. Αντίστοιχα, η ενδυνάμωση των επιτελικών δυνατοτήτων προϋποθέτει την ενίσχυση των δομών συντονισμού της κυβερνητικής δράσης για τη προώθηση των μεταρρυθμίσεων που δεν αφορούν μόνο στην αναμόρφωση του διοικητικού συστήματος, αλλά γενικότερα στην αποτελεσματικότερη υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής.
Κεντρικό ρόλο στο εν λόγω εγχείρημα έχει η εξειδίκευση κριτηρίων διάκρισης μεταξύ επιτελικών και εκτελεστικών λειτουργιών.
Κατά αρχάς, οι επιτελικές λειτουργίες, οι οποίες θα παραμείνουν στην κεντρική διοίκηση, είναι εκείνες που αφορούν στη διαμόρφωση, την παρακολούθηση, τον έλεγχο και την αξιολόγηση των πολιτικών. Ειδικότερα η διαμόρφωση των πολιτικών (επιτελικός σχεδιασμός) αφορά στον προσδιορισμό των στρατηγικών στόχων και προτεραιοτήτων κάθε Υπουργείου και στην έκδοση των αναγκαίων κανονιστικών πράξεων.
Η παρακολούθηση και ο έλεγχος των πολιτικών αφορά στη διαρκή, βραχυπρόθεσμη (ετήσια), μεσοπρόθεσμη (διετή) και μακροπρόθεσμη (τετραετή) καταγραφή, επεξεργασία και αποτίμηση του βαθμού επίτευξης συγκεκριμένων ποσοτικών και ποιοτικών αποτελεσμάτων.
Αντίθετα, οι εκτελεστικές λειτουργίες, οι οποίες θα μεταφερθούν στην αποκεντρωμένη διοίκηση και στα καθ ύλην αποκεντρωμένα νομικά πρόσωπα του Δημοσίου, ή και την αυτοδιοίκηση, είναι αυτές που σχετίζονται με την εξατομίκευση των γενικών όρων και προϋποθέσεων των κανονιστικών πράξεων -μέσω της έκδοσης ατομικών διοικητικών πράξεων- και με την ανάληψη των αναγκαίων υλικών ενεργειών που κρίνονται χρήσιμες για την εφαρμογή των πολιτικών.
Στο ίδιο πλαίσιο, κρατικές δραστηριότητες που δεν εμπίπτουν στο πυρήνα του κράτους δικαίου και του κοινωνικού κράτους μπορεί να αναλυθούν εξ ολοκλήρου από τον ιδιωτικό τομέα.
Η επιχειρούμενη αναμόρφωση του ελληνικού διοικητικού συστήματος εδράζεται επιπρόσθετα και σε δομικές μεταρρυθμίσεις όπως είναι:
α) ο εξορθολογισμός της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο τομέα με τη σύσταση διυπουργικών κλάδων
β) το καθηκοντολόγιο των υπαλλήλων του επιτελικού κράτους και η σύνταξη κλαδολογίου
γ) η ενδυνάμωση της κινητικότητας του προσωπικού
δ) η βαθμιαία κατάργηση του προληπτικού συστήματος ελέγχων ως προς την παροχή διοικητικών αδειών και την αντικατάστασή του με αυστηρούς κατασταλτικούς ελέγχους, προκειμένου να απεμπλακεί το διοικητικό σύστημα από γραφειοκρατικές καθυστερήσεις αλλά και από σημαντικές εστίες συναλλαγής και διαφθοράς.
ε) η επικαιροποίηση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, μέσα από στοχευμένες παρεμβάσεις, όπως είναι η σύντμηση των προβλεπόμενων προθεσμιών προς την Διοίκηση για δράση, η αυτεπάγγελτη αναζήτηση όλων των δικαιολογητικών από το Δημόσιο και η κατάργηση του πλήθους των προσυπογραφών που αποτελούν πάγια διοικητική πρακτική.
στ) η μεταφορά αρμοδιοτήτων εξυπηρέτησης των πολιτών στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ), με γνώμονα τη μετεξέλιξή τους σε κέντρα ολοκληρωμένης εξυπηρέτησης των πολιτών.
Η κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπαναστασίου το Μάιο του 1924 αποφάσισε τη συγκρότηση μιας εθνικής επιτροπής με προσωπικότητες από διάφορους κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους για τη δημόσια διοίκηση. Της παραχωρήθηκε το δικαίωμα από την τότε εθνοσυνέλευση να καταργεί θέσεις στο Δημόσιο να προτείνει σύμπτυξη υπηρεσιών και μεταρρυθμίσεις. Αν έκρινε μάλιστα ότι υπάρχει πλεονάζον προσωπικό αυτό θα απολυόταν μέσα σε ένα μήνα. Σε περίπτωση δε που πρότεινε κατάργηση ολόκληρης υπηρεσίας ή και Υπουργείου οι υπάλληλοι θα θεωρούνταν αυτοδικαίως απολυθέντες. Στόχος ήταν η ισοσκέλιση του προϋπολογισμού και η παροχή εγγυήσεων στους πιστωτές του Ελληνικού κράτους για σύναψη νέων δανείων. Οι ιστορικές αναλογίες είναι διδακτικές. Η μεταρρύθμιση στο κράτος συνεπάγεται αναδιάρθρωση δομών και εξορθολογισμό της συμμετοχής του προσωπικού. Αυτή η αλλαγή θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και να εξελίσσεται με σταδιακές προσαρμογές ώστε να μπορεί να αφομοιωθεί χωρίς διοικητικές δυσλειτουργίες και κοινωνικές εντάσεις. Δυστυχώς μια σημαντική αλλαγή που αφορά το προσωπικό συνδέθηκε με τρόπο μονοσήμαντο με το λεγόμενο μνημόνιο και απέκτησε μάλιστα χαρακτήρα επείγοντος. Υπήρξε μια από τις προϋποθέσεις για την εκταμίευση της 6ης δόσης και την εκπόνηση ενός νέου προγράμματος. Οι πιεστικές ανάγκες για την εφαρμογή της εργασιακής εφεδρείας, επέβαλλαν τη θέσπιση ενός αντικειμενικού κριτηρίου αφού ήταν λόγω χρόνου και δομών ανέφικτη μια απολύτως αξιοκρατική διαδικασία. Αν προχωρούσαμε σε μια αξιολόγηση αμφίβολης αξιοπιστίας θα αφήναμε περιθώριο να κατηγορηθεί η Κυβέρνηση, οποιαδήποτε Κυβέρνηση, ότι επιχειρεί με κομματικό πρίσμα να διαχειριστεί το ανθρώπινο δυναμικό στη δημόσια διοίκηση. Να προστατεύσει ημέτερους και να αδικήσει τους θεωρούμενους πολιτικούς αντιπάλους. Έγινε η επιλογή για μια ήπια εκδοχή με την εφαρμογή ενός αντικειμενικού κριτηρίου. Που ήταν και σωστή επιλογή. Το συγκεκριμένο κριτήριο που συνδυάζει το ηλικιακό όριο και την εγγύτητα προς τη σύνταξη προσδιόρισε και την δεξαμενή των δημοσίων υπαλλήλων που εντάσσονται σε αυτή τη πολιτική. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τέτοιες οριζόντιες πολιτικές εξ αντικειμένου περιέχουν το στοιχείο της αδικίας αλλά και του ανορθολογισμού. Αξιόλογο και χρήσιμο δυναμικό «φεύγει» από τη δημόσια διοίκηση. Γιʼαυτό ακριβώς στις επικείμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες μας, προβλέπουμε διαδικασίες αξιολόγησης τόσο των δομών όσο και των προσώπων ώστε σε διαρκή βάση να γνωρίζουμε το ποιοτικό επίπεδο αναφοράς του Ελληνικού κράτους. Θυμίζω ότι στο ψηφισθέν βαθμολόγιο, σημαντική διαρθρωτική αλλαγή που θα αλλάξει το Δημόσιο, θεσπίσαμε διαδικασίες αξιολόγησης για την εξέλιξη των υπαλλήλων και συνδέσαμε μάλιστα την αξιοκρατική βαθμολογική εξέλιξή τους με τις αποδοχές τους. Η εμπειρία που αποκτά η δημόσια διοίκηση από την εφαρμογή της εργασιακής εφεδρείας είναι χρήσιμη για το τι πρέπει να κάνει και τι πρέπει να αποφύγει ενόψει της μεγάλης μεταρρύθμισης για το επιτελικό κράτος.
Στο πλαίσιο της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης δρομολογούμε ενέργειες και δράσεις για το σχεδιασμό και τη προώθηση οριζοντίων έργων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης σε όλη τη δημόσια διοίκηση.
Έργα που αποβλέπουν στην πλήρη και ενοποιημένη διαχείριση της παροχής υπηρεσιών προς πολίτες και επιχειρήσεις, μέσα από τρεις επιλογές: το τηλέφωνο, το διαδίκτυο και τη φυσική παρουσία του πολίτη στα ΚΕΠ, προσφέροντας νέες υπηρεσίες πάνω σε μια ενοποιημένη πλατφόρμα τεχνολογίας και διαδικασιών.
Μάλιστα για τη βελτίωση της θέσης της χώρας μας στο τομέα της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (στο πλαίσιο της στρατηγικής i2020) και συγκεκριμένα στο επίπεδο ηλεκτρονικής διαθεσιμότητας 20 βασικών δημοσίων υπηρεσιών, από τις οποίες 12 απευθύνονται στους πολίτες και 8 στις επιχειρήσεις, σύντομα 10 από αυτές θα έχουν πλήρως αναπτυχθεί ηλεκτρονικά και θα είναι διαθέσιμες στο κοινό.
Στο ίδιο πλαίσιο έργων περιλαμβάνονται επιμέρους δράσεις για την προώθηση της ηλεκτρονικής ταυτοποίησης πολιτών και επιχειρήσεων. Ο λόγος για την ηλεκτρονική υπογραφή. Σε πρώτη φάση στοχεύουμε στην ηλεκτρονική ταυτοποίηση μεγάλων επαγγελματικών ομάδων (μηχανικών, ιατρών, δικηγορών, συμβολαιογραφών) που είναι εξοικειωμένες με τη ψηφιακή τεχνολογία.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι πρόσφατα, μόλις το περασμένο Σεπτέμβριο, υπογράφτηκε μνημόνιο συνεργασίας με τη Κυβέρνηση της Εσθονίας που έχει κάνει σπουδαία άλματα στον τομέα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Στο εν λόγω μνημόνιο περιλαμβάνονται επίσης δράσεις για την ηλεκτρονική λειτουργία του Υπουργικού Συμβουλίου και δράσεις για την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις της διοίκησης.
Καθιερώνουμε κεντρικό σύστημα για την Ενιαία Διαχείριση των Επιχειρησιακών Πόρων σε επίπεδο προϋπολογισμού, δαπανών, περιουσιακών στοιχείων, ελέγχων και αναφορών.
Παραλλήλως καθιερώνεται Κεντρικό Σύστημα για την πραγματοποίηση Ηλεκτρονικών Προμηθειών και ανάλογο Κεντρικό Σύστημα Διαχείρισης του Ανθρώπινου Δυναμικού. Στο πλαίσιο αυτό αξιοποιείται και αναβαθμίζεται το υφιστάμενο σύστημα που λειτουργεί ήδη στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης και προωθείται η επέκταση της λειτουργίας τους σε όλους του φορείς της Κυβέρνησης.
Καθιερώνεται Κεντρικό Σύστημα για την παροχή υπηρεσιών με γεωγραφικά δεδομένα.
Καθιερώνονται Κεντρικές Υποδομές (Τράπεζας Δεδομένων) για τη μείωση του κόστους λειτουργίας των πληροφοριακών συστημάτων. Σημαντικός στόχος είναι και η ενοποίηση των τεσσάρων μεγάλων μητρώων Ληξιαρχείου, Δημοτολογίου, Φορολογικού και Ασφαλιστικού. Μέσω όλων αυτών επιτυγχάνουμε συγκέντρωση του συνόλου των κρατικών/διοικητικών διαδικασιών κάτω από μια ενιαία τεχνολογική ομπρέλα, αύξηση του δημοσιονομικού έλεγχου για το σύνολο του δημόσιου τομέα, βελτίωση των διαδικασιών σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα και πρόσφορα αναβαθμισμένων υπηρεσιών στους πολίτες και τις επιχειρήσεις.
Καταθέσαμε νομοσχέδιο για τη ρυθμιστική διακυβέρνηση. Περιλαμβάνει τις αρχές, τις διαδικασίες και τα μέσα καλής νομοθέτησης με στόχο την κατάρτιση νόμων υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών.
Ακολουθεί τις επόμενες ημέρες κατάθεση νομοσχεδίου για το πειθαρχικό δίκαιο δημοσίων υπαλλήλων με στόχο τη λειτουργία ενός αποτελεσματικού μηχανισμού που θα συμβάλλει στον τερματισμό φαινομένων ασυδοσίας και ατιμωρησίας στη δημόσια διοίκηση.
Σε μια περίοδο μεγάλων ανακατατάξεων και αλλαγών στην Ευρώπη οφείλουμε να δώσουμε τη μάχη μαζί στα σύνορα της χώρας και όχι στα κομματικά χαρακώματα. Μια κυβέρνηση συνεννόησης και συνευθύνης είναι κυβέρνηση που στηρίζεται από τα πολιτικά κόμματα και δεν χρησιμοποιείται από αυτά με συμπεριφορές ΑντιΣυμπολίτευσης. Το απαιτούν οι πολίτες. Ιδίως οι πιο αδύναμοι, αυτοί που έχασαν κάτι από την καθημερινή ζωή τους και σε αντιστάθμισμα ζητούν από την κυβέρνηση την εγγύηση πως έτσι, με τη θυσία τους, κερδίζουμε το μέλλον της χώρας και το δικό τους μέλλον. Αυτή τη προοπτική οφείλει να εγγυηθεί η κυβέρνηση Παπαδήμου και είμαι βέβαιος ότι το πετυχαίνει. Απέναντι στους πολίτες που κλήθηκαν να σηκώσουν δυσανάλογα μεγάλο βάρος σε σχέση με την ευθύνη τους για τη κρίση ή τη δυνατότητα που έχουν να σηκώσουν το βάρος που τους αποδίδεται, οφείλουμε ευθύνη, σοβαρότητα και αλήθεια. Να έχουμε συναίσθηση πως οι αποφάσεις μας για τους αριθμούς του προϋπολογισμού είναι αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή των ανθρώπων, που απογοητεύονται φθάνοντας σε σημείο να πιστεύουν ότι ουδείς ασχολείται με το δικό τους πρόβλημα. Πολλοί λένε πως παρά τις θυσίες είμαστε στο ίδιο σημείο. Θα έλεγα παραστατικά: όταν βρίσκεσαι σε ένα σημείο, σε κάποια απόσταση από τον γκρεμό, έχει σημασία αν βρίσκεσαι στο σημείο αυτό προσεγγίζοντας τον γκρεμό ή απομακρυνόμενος από αυτόν. Η απόσταση είναι ίδια, η τάση όμως είναι αντίστροφη. Έχουμε αντιστρέψει την καταστροφική πορεία της χώρας . Οφείλουμε να συνεχίσουμε με την ίδια συνέπεια στην κατεύθυνση των αλλαγών. Όπως λέει και ο Μπρεχτ: «Έχουν αλλάξει οι καιροί, καιρός να αλλάξουν και τα πράγματα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου