OMIΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2012 ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας βρίσκεται σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της, στην οποία η Βουλή καλείται να ψηφίσει τον Προϋπολογισμό του 2012. Και είναι πράγματι μια στιγμή που απαιτεί από όλους μας υψηλά κριτήρια πολιτικής ευθύνης και διευρυμένη αντίληψη για το ποιο είναι το πραγματικό εθνικό συμφέρον.

Γιατί η ψήφος στον Προϋπολογισμό του 2012 μπορεί να μετατραπεί σε δύναμη για την έξοδο από την κρίση και με σταθερό προσανατολισμό την ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη, που μπορεί να έρθει μέσα από την υλοποίηση της συμφωνίας της 26^ης Οκτωβρίου που πλέον όλοι συμφωνούν ότι αποτελεί τη βάση της προσπάθειας για να ξεπεράσουμε την κρίση.

Και λέω «πλέον», γιατί πριν από τη δημιουργία της κυβέρνησης εθνικής συνευθύνης και επί δυο ολόκληρα χρόνια, η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Σαμαράς, κρυπτόμενοι πίσω από την κυβερνητική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ, λιθοβολούσα τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής και απέρριπταν τις θέσεις που διατύπωνε ο Γιώργος Παπανδρέου και ψήφιζε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ως εθνικά αναγκαίες για τη σωτηρία της χώρας.

Και βέβαια, κάποια στιγμή πρέπει η Νέα Δημοκρατία να εξηγήσει σε όλους μας και πρώτα απ’ όλα στον ελληνικό λαό, τις πολιτικές της αντιφάσεις και την παραδοξότητα της συμπεριφοράς της.

Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, υπάρχει η κρίση. Υπάρχει η αυτοκριτική για την κρίση. Γιατί υπάρχουν και οι πρωταίτιοι της κρίσης αυτής. Και πρωταίτιοι είναι η Νέα Δημοκρατία, είναι ο Πρόεδρός της, που τον θυμάμαι από το καλοκαίρι του 2009 να υποστηρίζει, ότι η Νέα Δημοκρατία είχε θωρακίσει τη χώρα απέναντι σε μια κρίση, που χαρακτήριζε «παροδική» με έλλειμμα, όπως έλεγε, 4,5% και μια ισχυρή οικονομία.

Από τότε που χρέωσε το Ελληνικό Δημόσιο με 170 δισεκατομμύρια σε 5,5 χρόνια, από τότε που μας έλεγε ότι το έλλειμμα ήταν 10 δις αντί 36 δις ευρώ που τελικά παρέδωσε. Και βεβαίως, να κάνω μια επισήμανση, στο «λεφτά υπάρχουν». Βεβαίως, εάν ήταν αληθές αυτό το οποίο έλεγε ο κ. Σαμαράς το καλοκαίρι του 2009 και ο κ. Αλμούνια παράλληλα, την ίδια στιγμή, εκπροσωπώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση, βεβαίως θα υπήρχαν 26 δις ευρώ. Και βεβαίως θα ήταν τελείως διαφορετική η εικόνα της Ελλάδας σήμερα.

Δεν είναι λοιπόν η Νέα Δημοκρατία, όπως δηλώνει ο κ. Σαμαράς πάρα πολλές φορές, η παράταξη που νιώθει τον πόνο του κόσμου. Η Νέα Δημοκρατία, είναι η βασική αιτία του πόνου αυτού. Είναι η βασική αιτίας της λιτότητας και της κρίσης που βιώνει ο κόσμος.

Και αντί ν’ αναλάβει τις ευθύνες της, παρουσιάζει μια επίπλαστη εικόνα με μαγικές συνταγές, δηλώνοντας πάρα πολλές φορές, δια στόματος του κ. Σαμαρά πως όταν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αναλάβει την εξουσία θ’ αποκαταστήσει μισθούς και συντάξεις. Αν το επιτρέψει το έλλειμμα και αν εφαρμοστεί το πρόγραμμά της. Και αυτό θα γίνει σε 3 με 4 χρόνια. Αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι, ο κόσμος δεν τα ξεχνά.

Αγαπητοί συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός για το 2012 υπό τους όρους της πολιτικής σοβαρότητας και της χρονικής συνέπειας, μπορεί να σημάνει την ανάστροφη πορεία του τόπου μέσα από το πρωτογενές πλεόνασμα που παρουσιάζει έστω και οριακά. Μέσα από τη μείωση του δημοσίου χρέους για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Μέσα από τα πραγματικά στοιχεία που εμπεριέχει και όχι μέσα από τα μαγειρέματα του παρελθόντος, που μας οδήγησαν ως εδώ.

Και αν, βεβαίως, οι συνθήκες στο πολιτικό σκηνικό το επιτρέψουν. Γιατί ένα μεγάλο μέρος του συστήματος, του συστήματος των συμφερόντων και των παρασιτικών συστημάτων που λεηλατούν τον πλούτο, θέλουν να είναι ανενόχλητοι και λαθρόβιοι, να παίρνουν δάνεια, παροχές και διευκολύνσεις χωρίς εγγυήσεις και να θέλουν ταυτόχρονα να είναι ρυθμιστές και εκβιαστές του πολιτικού συστήματος, να τροχιοδρομούν ενίοτε σε πολιτικές καριέρες στενά τους πρόσωπα που τις αναλαμβάνουν προς διεκπεραίωση δήθεν συγκρουόμενοι με τον έλεγχο του πολιτικού συστήματος από εξωθεσμικούς, αρχηγοί συντήρησης με πιθανές υποσχέσεις διαιώνισης ανείσπρακτων ή νεοχορηγούμενων δανείων, χωρίς εγγυήσεις, την ίδια ώρα που η μεγάλη πλειοψηφία του παραγωγικού κόσμου δοκιμάζεται να επιβιώσει, δοκιμάζεται να διατηρήσει θέσεις εργασίας και αδυνατεί.

Θέλουν, αγαπητοί συνάδελφοι, διαλυμένα και σπαρασσόμενα κόμματα. Θέλουν να επεμβαίνουν και να διαχειρίζονται τις ηγεσίες τους, να τις ανεβάζουν και να τις κατεβάζουν και να είναι υποχείριά τους. Αυτοί θέλουν διαλυμένο πολιτικό σύστημα. Και δυστυχώς, προσπαθούν ν’ αναζητούν στα κόμματα πρόθυμους, είτε από αφέλεια είτε από σκοπό.

Με όλα αυτά, επιχείρησε να συγκρουσθεί ο Γιώργος Παπανδρέου και λύσσαξαν να μην είναι Πρωθυπουργός. Και βεβαίως συνεχίζουν, θέλοντας να τον αποτελειώσουν, να τον εξαφανίσουν.

Συνάδελφοι, αυτό το σύστημα χρειάζεται σύγκρουση. Κάποια από τα κανάλια δεν μπορούν να κατευθύνουν ποιοι θα είναι οι ηγέτες. Στη δημοκρατία δεν επιτρέπεται οι εξελίξεις να καθορίζονται από το θυμικό και τις προσωπικές εκτιμήσεις κάποιων τηλεπαρουσιαστών.

Η σωτηρία της χώρας, απαιτεί πολιτική ηρεμία, στόχους, προσήλωση, αποτελεσματικότητα και όχι αστάθεια. Και βέβαια, απαιτεί δουλειά, δουλειά, δουλειά, πάρα πολλή δουλειά.

Απαιτεί, αγαπητοί συνάδελφοι, όλοι οι Υπουργοί της κυβέρνησης και κυρίως αυτοί που έχουν να διοχετεύσουν κοινοτικό χρήμα στην αγορά και στην παραγωγή, να στρέψουν το βλέμμα τους στην ανάπτυξη, να επιταχύνουν στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων, να υπάρξει διασπορά χρήματος στην πραγματική οικονομία και στο πλεόνασμα που απαιτείται να διοχετευθεί στην κοινωνική δικαιοσύνη.

Απαιτεί σύγκρουση ορατή, ξεκάθαρη, διάφανη με τους μεγαλοφοροφυγάδες και εισφοροφυγάδες. Και η σύγκρουση αυτή να γίνεται αντιληπτή από το λαό ότι οδηγεί στο ταμείο. Να γίνεται αντιληπτή από τον κόσμο. Και αυτό αρχίζει να φαίνεται πραγματικά και με την Οικονομική Αστυνομία και με τις Ελεγκτικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών.

Τότε, αγαπητοί συνάδελφοι, δε θα χρειάζονται μπάστακες, όπως αρέσκεται να λέει πάρα πολλές φορές ο φίλος και σύντροφός μου, Κώστας Σκανδαλίδης. Οι λύσεις απαιτούν και προσπάθεια και ψυχή και σχέδιο. Για ποιους; Γι’ αυτούς που ιδεολογικά και πολιτικά θέλουμε να υπηρετήσουμε: τους αδύναμους και τις υγιείς δυνάμεις της παραγωγής. Ας το αναλογιστούμε. Και ο νοών νοείτο.

 Θέλω να κάνω και μια επισήμανση. Επειδή άκουσα χθες κάποιο συνάδελφο ν’ αναφέρεται στην τοποθέτησή μου, να ζητήσουμε όλοι οι Βουλευτές ν’ ανοίξουν, με δική μας πρόταση, με δικό μας έγγραφο, λογαριασμοί στην Ελβετία.

Βεβαίως, είναι θέμα τιμής του πολιτικού κόσμου να ξεκινήσει αυτή η πρωτοβουλία. Είναι θέμα τιμής, όλοι μας να ζητήσουμε ν ‘ανοίξουν οι λογαριασμοί στην Ελβετία για να δούμε ποιος έχει και ποιος δεν έχει. Εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχουν. Αλλά όμως, η κοινωνία το απαιτεί.

Και βεβαίως καθαρός ουρανός, αστραπές δε φοβάται. Κι επειδή μίλησε για offshore ωρυόμενος ο αγαπητός συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, θέλω να του θυμίσω κάτι που λένε στον τόπο μου για κάτι το οποίο όταν εκφράζεται είναι έκφραση υποκρισίας ή εν πάση περιπτώσει θέλει να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα: «Φτύξ’ τα μούτρα σου». Έτσι λένε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είτε φανερά και με πολιτικό θάρρος είτε κρυφά και πίσω από πολιτικά ιδεολογήματα, ξέρουμε όλοι καλά τι πρέπει να κάνουμε. Δυστυχώς, κάποιοι συνάδελφοι θα διστάσουν ξανά και ευτυχώς κάποιοι άλλοι, όπως η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ θα είναι και πάλι σε ρόλο εγγυητή της εθνικής πορείας για έξοδο από την κρίση και την ανάκαμψη.

Είμαστε αυτοί που θα υπηρετήσουμε, με την κυβέρνηση, με τον Πρόεδρό μας, για μια ακόμη φορά πάνω απ’ όλα, την αξία και την προσπάθεια για τη διάσωση αυτού του τόπου.

Σας ευχαριστώ.