Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Οι βασικοί στόχοι της πολιτικής πρότασης της Δημοκρατικής Αριστεράς


Οι βασικοί στόχοι τη πολιτικής πρότασης της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι οι εξής:

α) Η παραμονή στο ευρώ είναι στόχος που υπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας και της κοινωνίας

Οι κίνδυνοι για τη χώρα και την κοινωνία παραμένουν μεγάλοι. Η επικέντρωση της προσπάθειας στην αποφυγή της χρεοκοπίας είναι κυρίαρχο καθήκον και αυτό συνδέεται άρρηκτα με την παραμονή της χώρας στο ευρώ, διότι η μόνη οικονομική παράμετρος που εμποδίζει την πραγματική χρεοκοπία της χώρας είναι η συμμετοχή της στην ευρωζώνη. Η πραγματική χρεοκοπία θα επιφέρει κατάρρευση των οικονομικών λειτουργιών και πλήρη κοινωνική αποδόμηση.

Η Δημοκρατική Αριστερά απορρίπτει αυτή την εκδοχή εξέλιξης και είναι αταλάντευτη στη στρατηγική επιλογή για παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη, διότι αυτός είναι ο δρόμος που, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, υπηρετεί τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα. Η Ένωση είναι η οντότητα στο πλαίσιο της οποίας θα εξελιχθούν οι κοινωνικοί αγώνες και οι πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα καθορίσουν τις εξελίξεις σε όλη την ήπειρο και θα επηρεάσουν την πορεία των πραγμάτων στον κόσμο. Μόνο εντός αυτής υπάρχει δυνατότητα η χώρα να ανασυνταχθεί και να διεκδικήσει την ένταξη σε μια αναπτυξιακή πορεία και τη συντεταγμένη κοινωνική προσαρμογή. Εκτός της Ε.Ε θα βρεθεί στη δίνη της χρεοκοπίας με δεδομένο μάλιστα ότι έχει, μέσω της οικονομικής ενοποίησης, δομήσει μια οικονομία με μεγάλη εξάρτηση από τις εισαγωγές σε βασικά είδη, τις οποίες δεν θα μπορεί να πραγματοποιήσει.

Για αυτό η παραμονή στο ευρώ παραμένει στόχος στρατηγικής σημασίας.



β) Η διεκδίκηση αλλαγών στις ευρωπαϊκές πολιτικές και στο πλαίσιο που υποδεικνύει η τρόικα

Ο χαρακτήρας των πολιτικών και των μέτρων μέσα από τα οποία θα καταστεί δυνατή η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη αποτελεί το επίδικο ζήτημα. Έτσι, η στοχοπροσήλωση σε αυτήν την παραμονή δεν ισοδυναμεί με αποδοχή των συντηρητικών πολιτικών που υποδεικνύει η τρόικα, μέσω του μνημονίου συνεννόησης στο οποίο στηρίζεται η δανειακή σύμβαση. Αντίθετα, μάλιστα, το πολιτικό μας σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση έχει ως συνδεδεμένα στοιχεία τον αγώνα για αλλαγή των πολιτικών στη Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεκδίκηση ενός άλλου πλαισίου συνεννόησης, που θα θέσει την αλληλεγγύη των εταίρων σε νέα βάση.

Αυτή η νέα πολιτική αντιμετώπιση , είναι δυνατόν να προκύψει μέσα από:

ü Τις αντιφάσεις της ακολουθούμενης πολιτικής στην ευρωζώνη που θα αναδείξουν την ανάγκη για ανάληψη μεγάλων πρωτοβουλιών κοινής διαχείρισης του χρέους.

ü Την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην Ευρώπη, που θα οδηγήσει στην υπέρβαση της πολιτικής λιτότητας και στην υιοθέτηση μιας αναπτυξιακής λογικής.

ü Την αλληλέγγυα προς τη χώρα μας στάση των ευρωπαίων πολιτών που θα συνεισφέρει στην αναθεώρηση των προγραμμάτων προσαρμογής, στο πλαίσιο του πανευρωπαϊκού αγώνα για προστασία των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.



γ) Η προώθηση ενός προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας με την οικονομία ζωντανή και την κοινωνία όρθια

Η χώρα, ανεξάρτητα από την πορεία των αλλαγών στην Ευρώπη, πρέπει να καταφέρει να βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά της και να πετύχει μια νέα σχέση εσόδων – δαπανών με μηδενικά ελλείμματα.

Η σημερινή κατάσταση της κρατικής διοίκησης και της οικονομίας της χώρας έχει κάνει αδήριτη την ανάγκη προώθησης βαθιών μεταρρυθμίσεων για την εξισορρόπηση και εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών, την εξυγίανση του δημοσίου τομέα, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας και τη δρομολόγηση μιας νέας αναπτυξιακής πορείας.

Το ζητούμενο είναι αυτές οι μεταρρυθμίσεις να θέτουν «πάτο στο βαρέλι» της καθόδου, να έχουν το μικρότερο δυνατό κόστος και να το επιμερίζουν κοινωνικά δίκαια, να κατορθώνουν τη συντεταγμένη κοινωνική προσαρμογή, να επαναθεμελιώνουν τη δημοκρατική και κοινωνική συγκρότηση της χώρας απαλλάσσοντάς την από τις παθογένειες του παρελθόντος και να την οδηγούν, μέσα από μια δύσκολη πορεία, σε νέες ράγες διατηρήσιμης αειφόρου ανάπτυξης.

Μια τέτοια εξέλιξη προϋποθέτει την εφαρμογή άλλων πολιτικών και την αποδυνάμωση τόσο της άποψης ότι η στόχευση παραμονής της χώρας στο ευρώ προϋποθέτει τη συμφωνία με την πολιτική των μνημονίων όσο και της άποψης ότι είναι δυνατόν υπάρξει λύση χωρίς εξυγίανση και αλλαγές.



δ) Το συμφωνηθέν πλαίσιο με τους εταίρους, η εφαρμογή άλλων πολιτικών και οι τροποποιήσεις

Το νέο μνημόνιο είναι ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέτρων με το οποίο είμαστε αντίθετοι και το έχουμε καταψηφίσει. Είμαστε σε αντιπαράθεση με την πολιτική αυτή και με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί. Ο στόχος μας είναι να αλλάξουμε το μνημόνιο και να το αντικαταστήσουμε με ένα σύμφωνο ανάπτυξης και δημοσιονομικής προσαρμογής, με απασχόληση και κοινωνικά συντεταγμένη πορεία. Η προσπάθεια για την αλλαγή πορείας θα είναι διαρκής και πολυδιάστατη, σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Γνωρίζουμε όμως ότι παρά τη διαφωνία μας με το συμφωνηθέν πλαίσιο, αυτό υπάρχει αντικειμενικά, αποτυπώνει συμφωνία και υπογραφές θεσμικών εκπροσώπων της χώρας και συνδέεται με την εκπλήρωση εκ μέρους των εταίρων της χρηματοδότησης που προβλέπεται στη «σύμβαση χρηματοδοτικής διευκόλυνσης». Η αλλαγή του προϋποθέτει ένα συνδυασμό αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και κοινωνικών – πολιτικών αγώνων με προτάσεις ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες.

Μια συνολική διαπραγμάτευση έχει εξαιρετικά μεγάλες δυσκολίες και μπορεί να καταστεί εφικτή μόνο αν υπάρξουν σημαντικές πολιτικές μεταβολές στο γαλλογερμανικό άξονα ή αν δημιουργηθούν νέα θετικά δεδομένα στα δημοσιονομικά μας μεγέθη.

Βεβαίως η έννοια της δέσμευσης δεν ισοδυναμεί με παραίτηση από τη διεκδίκηση αναπροσαρμογών του συμφωνηθέντος πλαισίου στο έδαφος νέων οικονομικών και πολιτικών δεδομένων. Αντίθετα σε κάθε φάση, αναλόγως των οικονομικών εξελίξεων και των πολιτικών συσχετισμών, θα πρέπει να αξιοποιούνται δυνατότητες για υπερβάσεις και τροποποιήσεις.

Σε πρώτη φάση θα επιδιώξουμε την αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών από τις δεσμεύσεις των συμφωνιών, την αντικατάσταση των μέτρων με άλλα ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος με διαφορετική κατανομή μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, την ενίσχυση της ανάπτυξης, τη λήψη μέτρων για τη δημιουργία δικτύου κοινωνικής προστασίας, τη ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Οι τροποποιήσεις θα αφορούν ρυθμίσεις όπως: Η αλλαγή των προβλέψεων για μέτρα εξοικονόμησης 11,5 δις. Οι ευνοϊκότεροι διακανονισμοί σε σχέση με το χρόνο επίτευξης μηδενικού ελλείμματος. Η άρση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που μείωσε τους κατώτατους μισθούς. Η αλλαγή της πρόβλεψης για δέσμευση όλων των εσόδων στην εξυπηρέτηση του χρέους. Η αναθεώρηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων. Η ενίσχυση της ανάπτυξης.

Σε δεύτερη φάση αφού η χώρα θα βρεθεί σε σταθερή δημοσιονομική κατάσταση θα διεκδικήσουμε την πλήρη αντικατάσταση αυτού του μνημονίου με ένα σύμφωνο ανάπτυξης νέου τύπου με οικονομική δημοκρατία και κοινωνική συνοχή .

Δεν υποτιμούμε τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες στη διεκδίκηση τροποποιήσεων. Δεν είναι όμως τυχαίο ότι και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, προτείνουν ορισμένες τροποποιήσεις στο πρόγραμμα οικονομικής και χρηματοπιστωτικής βοήθειας, με στόχο να λαμβάνεται υπόψη το μακροοικονομικό σενάριο και η εξέλιξη των βασικών δεικτών. Η διεκδίκηση, όπως την προτείνουμε εμείς, επιδιώκει να διασφαλίσει ένα ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα προσαρμογής και τη λήψη μέτρων αντιμετώπισης της ύφεσης και στήριξης της κοινωνίας. Συνδυάζεται με την προώθηση αλλαγών που έχουν θετική επίδραση στην επίτευξη των στόχων δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως: Η ταυτόχρονη προώθηση μεταρρυθμίσεων στο κράτος, στους θεσμούς και στην οικονομία. Η επιτυχημένη εφαρμογή μέτρων όπως η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η συσπείρωση όλων των παραγωγικών δυνάμεων σε μια αναπτυξιακή στρατηγική. Η αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα.

Η δημοσιονομική εξυγίανση της Ελλάδας με τρόπο στέρεο και χωρίς κοινωνικές αναταραχές, η δημιουργία μιας υγιούς ελληνικής οικονομίας, θα εξυπηρετήσει πολλαπλώς το ευρύτερο ευρωπαϊκό συμφέρον.







Μια ισχυρή πολιτική υποστήριξη σε ένα πρόγραμμα δημοκρατικών αλλαγών που κινείται εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, όπως αποτυπώνεται στην πολιτική πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς, έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα και στις σχέσεις της με τους εταίρους.



Κουτσούγερας Παναγιώτης http://panagiotiskoutsougeras.blogspot.com

Δελφάκης Νίκος
http://delfakisnikos.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου