To σπίτι του Νίκου Γκάτσου

Γράφει ο Δημήτρης  Γ. Παπαφράγκος                           

      Aφορμή  του παρόντος σχολίου αποτέλεσε άρθρο του Άθω Δημουλά  που δημοσιεύθηκε στο 466 τεύχος του «Κ» της Καθημερινής με τίτλο: « Μπορεί να σωθεί το πατρικό του Νίκου Γκάτσου; », καθώς και η φωτογραφία που το συνοδεύει,  για ενημέρωση των αναγνωστών σας αλλά και προς αποκατάσταση της αλήθειας . Ως Ασεάτης  έχω γνωρίσει το Νίκο Γκάτσο και έχω επισκεφθεί και το σπίτι του, όταν ζούσε και αργότερα, και γνωρίζω και την ευρύτερη οικογένεια των Γκατσαίων, παρακολουθώ δε με ενδιαφέρον ότι αφορά τον ποιητή.     

     Το εικονιζόμενο  σπίτι δεν είναι

το σπίτι του Νίκου Γκάτσου αλλά του θείου του, αδελφού του πατέρα του, Λεωνίδα. Το σπίτι του Νίκου είναι στο πίσω μέρος του οικοδομήματος , προς το Βορρά, γιατί τα δυο αδέλφια ,ο Γιώργης πατέρας του Νίκου και ο Λεωνίδας, είχαν μοιράσει με κλήρο το πατρικό σπίτι. Ο Γιώργης πήρε το παραγώνι, την καμαρούλα, την πέτρινη σκάλα με την καμάρα που στήριζε το χαγιάτι, όπου ο Νίκος αργότερα επεξεργάστηκε την «Αμοργό» και μετέφραζε το «Ματωμένο Γάμο» του Λόρκα. Ο Λεωνίδας πήρε τη σάλα και έκανε επέκταση και προσθήκη στο κτίριο με ισόγειο και τσιμεντένια σκάλα προς τη μεσημβρία, όπου στεγάστηκε αργότερα ο Σταθμός Χωροφυλακής Ασέας.

       Το εμπρός μέρος της οικοδομής, που φαίνεται στη φωτογραφία της προηγούμενης δημοσίευσης, ανήκει σήμερα στις κληρονόμους του Λεωνίδα Γκάτσου, τις τρεις εγγονές του, ενώ το πίσω μέρος στη φωτογραφία που επισυνάπτω  δείχνει την απαράδεκτη κατάσταση που βρίσκεται το σπίτι του Νίκου που ανήκει στην Αγαθή Δημητρούκα, σύντροφο του Γκάτσου. Η προσπάθεια της τελευταίας και των «Δροσουλιτών» να επέμβουν και αναδείξουν το σπίτι δε φαίνεται να έχει αποτελέσματα όπως και οι προσπάθειες του τ. Δήμου Βαλτετσίου, των τοπικών Σωματείων καθώς και των Ασεατών της Αθήνας και τούτο γιατί προσκρούει στην απροθυμία των κληρονόμων να παραχωρήσουν το μερίδιό τους για να γίνει ένα περίλαμπρο «Μουσείο Νίκου Γκάτσου» όπως το επιθυμούν  και το ονειρεύονται όλοι.

         Χαιρετίζω με πολλή χαρά στο άρθρο του «Κ» τόσο την αναφορά της Αγαθής Δημητρούκα ότι επιθυμία της είναι να γίνει κάτι αντίστοιχο με ότι γίνεται στο εξωτερικό για τα σπίτια σπουδαίων λογοτεχνών, όσο και την απόφαση του Δήμαρχου Τρίπολης Γιάννη Σμυρνιώτη, σημειωτέον ότι η Ασέα υπάγεται στο Δήμο Τρίπολης, να αγοράσει τα δύο σπίτια, να τα ενοποιήσει και τα αξιοποιήσει ώστε να γίνει στο χώρο αυτό μια μικρή εστία πολιτισμού και πόλος έλξης επισκεπτών.

      Θα γίνουν όμως όλα αυτά όταν οι κληρονόμοι του Λεωνίδα Γκάτσου και η Aγαθή  Δημητρούκα πάρουν τη μεγάλη και επαινετή από όλους απόφαση να δωρίσουν ή να πουλήσουν το μερίδιό τους στο Δήμο Τρίπολης στο Υπουργείο Πολιτισμού, ή ίσως και σε Τοπικό Φορέα της Ασέας ώστε ο τόπος που γεννήθηκε, ανδρώθηκε και κοιμήθηκε στην αιωνιότητα, να γίνει ένας Πανελλήνιος πόλος ακτινοβολίας της Μνήμης και του έργου του μεγάλου Νίκου Γκάτσου και να προσελκύει η Ασέα όλο και περισσότερο τους επισκέπτες από Ελλάδα και όχι μόνο.

      Οι Ασεάτες είναι πρόθυμοι να έρθουν αρωγοί  στην προσπάθεια αυτή. Το οφείλουμε όλοι στο συμπατριώτη μας Νίκο Γκάτσο και το αξίζει.