Παρέμβαση του εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης Νίκου Γόντικα, στην ειδική συνεδρίαση του ΠεΣυ Πελοποννήσου 24/09/2012

 

«Στρατηγικός Σχεδιασμός Περιφέρειας Πελοποννήσου»

            Εξετάζοντας  συνολικά κανείς τα πράγματα, δεν μπορεί να μην λάβει υπόψη του, δύο βασικές παραμέτρους:

Α)        Την  όξυνση και το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης στη χώρα μας και  την Ευρωζώνη,

Β)        Την πείρα που έχει ο λαός, αφού συμπληρώνονται δύο χρόνια ζωής και δράσης  της  αιρετής Περιφέρειας.

            Όσο και να προσπαθείτε, και το έχετε ανάγκη να ξεμπερδεύετε με το αντιλαϊκό παρελθόν σας, πρόσφατο και απώτερο, και να επαγγέλλεστε πολυεπίπεδη και ηλεκτρονική διακυβέρνηση, όσμωση και μόχλευση για βιώσιμη  και  αειφόρο ανάπτυξη και άλλα τέτοια άχρωμα, άοσμα και ουδέτερα για νέο μοντέλο ανάπτυξης δεν μπορείτε να κρύψετε ότι, το καπιταλιστικό σύστημα, πάτε να διασώσετε, στη ρότα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, πασχίζετε να βάλετε την Πελοπόννησο!

            Όμως δεν πρέπει να είστε αγνώμονες αυτό το μοντέλο διαχείρισης και ανάπτυξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα  που καταγγέλλετε, αυτό σας άνδρωσε και σας έστησε, αυτό διέσωσε το αστικό πολιτικό σύστημα, το ανόρθωσε, που ήταν κλονισμένο κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αμέσως μετά.

            Αυτό το μοντέλο που απαρνείστε σκόπιμα για να παραπλανήσετε, εμείς δεν το υπερασπιζόμαστε, δικό σας δημιούργημα είναι.

            Αυτό το μοντέλο, της διαμόρφωσης ευρύτερου κρατικού, καπιταλιστικού  επιχειρηματικού τομέα, που το θεωρείτε σαν μια παρέκκλιση,  ακολουθήθηκε  σε όλη την καπιταλιστική Ευρώπη.

            Τώρα που έχουμε τεράστια συγκέντρωση κεφαλαίων, είναι αδήρητη ανάγκη για τους καπιταλιστές να διοχετεύσουν και να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους σε τομείς  που  μέχρι  χθες ήταν κύρια στην ευθύνη του αστικού κράτους.

            Αυτό το μοντέλο που επαγγέλλεστε,  είναι οι προτεραιότητες των καπιταλιστών στην Πελοπόννησο για επενδύσεις στην ενέργεια και ιδιαίτερα στις ΑΠΕ, στον τουρισμό και μάλιστα υψηλών προδιαγραφών και στις υποδομές ιδιαίτερα αυτοκινητόδρομοι, λιμάνια, αεροδρόμια,

            Αυτό το νέο παραγωγικό μοντέλο που προβάλλετε, δεν παίρνει καθόλου υπόψη τις λαϊκές ανάγκες και τις παραγωγικές δυνατότητες στη Πελοπόννησο.

            Δεν σας  ενδιαφέρει π.χ. η όσο γίνεται – πλήρης δεν θα είναι – διατροφική αυτάρκεια της χώρας και γι΄ αυτό δεκάδες χιλιάδες στρέμματα γόνιμης γης στη Πελοπόννησο καταστρέφονται, ξεριζώνονται εκατομμύρια δέντρα – ελιές, πορτοκαλιές – καταστρέφονται δάση, για να φυτευτούν φωτοβολταϊκά σε γόνιμη γη και βιομηχανικά αιολικά πάρκα στους ορεινούς όγκους.

            Για το ποια ανάπτυξη μιλάτε, αρκούν τα δικά σας στοιχεία που αναφέρονται σε πρόσφατο δημοσίευμα της Καθημερινής το οποίο σας μοιράσαμε και καταθέτω για τα πρακτικά.

            Για κάθε θέση εργασίας ενισχύετε τους καπιταλιστές ανεμογενητριάδες  με  2,7  έως  3,8  εκατομμύρια  ευρώ. Δηλαδή δίνετε στον καπιταλιστή για κάθε εργαζόμενο που προσλαμβάνει όσα θα έπαιρνε ένας εργαζόμενος για 500 χρόνια δουλειάς.

            Και σκεφθείτε αδειοδοτήσατε σε ενάμισυ χρόνο κοντά 2.500 MW σε  ΑΠΕ, δηλαδή τρεις φορές ιδιωτική – καπιταλιστική παραγωγή απ΄ ότι  παράγει η ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη.  Αδειοδοτήσεις  που αφορούν επενδύσεις δηλαδή επιχορηγήσεις – ενισχύσεις στους καπιταλιστές πάνω από 5 δις ευρώ.

            Να  για  ποια ανάπτυξη  μιλάτε. Ζεστό χρήμα στους καπιταλιστές για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ διαθέτετε για τις υποδομές, για επενδύσεις σε αυτοκινητόδρομους, σε  6λιμάνια και 15 καταδυτικά πάρκα, σε σύγχρονες μαρίνες στα αεροδρόμια Τρίπολης και Καλαμάτας είτε μέσω ΣΔΙΤ, είτε ολοκληρώνοντάς τα, για να τα ξεπουλήσετε μετά σε ιδιώτες, πληρώνοντας πανάκριβα και στις δύο περιπτώσεις ο λαός.

Ένα μόνο στοιχείο αρκεί.

Το πρώτο εξάμηνο του 2012 είχαν έσοδα από διόδια η ΕΛΑΚΚΤΩΡ 119,3 εκατ. Ευρώ, ο ΜΩΡΕΑΣ 12 εκατ. Ευρώ και η ΤΕΡΝΑ, που έχει αναλάβει την Τσακώνα 11,5 εκατ. Ευρώ σε μια περίοδο κρίσης, που η διέλευση των αυτοκινητόδρομων είναι μειωμένη από 20-40%,αυτοί θησαυρίζουν.

Και αυτά όλα, την ώρα που δεν βρίσκετε κωδικό για να δώσετε ζωοτροφές στους κτηνοτρόφους που επλήγησαν από τις πρόσφατες πυρκαγιές και ψοφάνε από την πείνα τα ζώα τους, που πετσοκόβονται οι δαπάνες για να καλυφθούν κενά  και να λειτουργήσουν τα σχολεία, για να πληρωθούν εργαζόμενοι στους  παιδικούς σταθμούς,  την καθαριότητα, στους Δήμους, γιατροί και νοσηλευτές στα νοσοκομεία, μικροί αυτοαπασχολούμενοι προμηθευτές στο κράτος, και ο κατάλογος, δεν έχει τελειωμό.

Οι στόχοι του στρατηγικού σχεδιασμού που, εμπεριέχονται στα κεφάλαια 3.7  και 4.5  της σημερινής εισήγησής σας, είναι οι στόχοι και οι επιδιώξεις του ΣΕΒ και  της  λυκοσυμμαχίας  της  Ε.Ε.

Αυτές οι επιλογές επικεντρώνονται:

·        Στην ανάγκη δημοσιονομική σταθερότητας. Να πληρώσουν δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα για την καπιταλιστική κρίση και την δημοσιονομική εξυγίανση.

·        Στην δημιουργία ευνοϊκότερων όρων για την αναπαραγωγή του κεφαλαίου , για την θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων με:

§  Την διαρκή μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και αφαίρεση εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων

§  Από την επέκταση της δράσης του σε νέους τομείς , απελευθέρωσης κλάδων της οικονομίας και τις ιδιωτικοποιήσεις , επέκταση της επιχειρηματικής δράσης και σε νέους τομείς στην παιδεία, την υγεία, την πρόνοια, την ενέργεια.

§  Στα νέα πακέτα κρατικής και κοινοτικής χρηματοδότησης των καπιταλιστών.

Λέτε στο λαό ότι, όταν  ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία, ο λαός θα κερδίσει την ευημερία που του στέρησαν και του στερούν τα βάρβαρα μέτρα που παίρνονται.

Λέτε  Ψέματα.

Κανένα  από  τα μέτρα που παίρνονται, σαν κλιμάκωση της διαχρονικής επίθεσης σε εργασιακά, μισθούς, ασφαλιστικό, υγεία, παιδεία και  άλλα,  δεν  πρόκειται  να  παρθεί  πίσω.

Γιατί η κρίση έρχεται ύστερα από ανάπτυξη. Η περίοδος της μεγάλης ανάπτυξης, της συσσώρευσης κεφαλαίων και κερδών, έφερε την κρίση.

Η κρίση είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Είναι αποτέλεσμα μιας οικονομίας, η οποία εδράζεται στην καπιταλιστική ιδιοκτησία και εκμετάλλευση.

Είναι μια οικονομία που χαρακτηρίζεται από αναρχία, δυσαναλογία ανάπτυξης ανάμεσα σε κλάδους,  ανισομετρία  σε  σχέση με την ενσωμάτωση στην Ε.Ε.

Είναι μια οικονομία που ο επενδυτής, ο καπιταλιστής επενδύει εκεί που θα βγάλει το κέρδος, παράγει εμπορεύματα χωρίς να ξέρει τι χρειάζονται, αν χρειάζονται, ποιος θα τα αγοράσει, τι παράγει ο διπλανός του, αυτά δεν τον ενδιαφέρουν, γιατί ενδιαφέρεται μόνο για το δικό του κέρδος.

Και επειδή πολλά σούρταφέρτα έχετε με την ατμομηχανή της Ε.Ε. την καπιταλιστική Γερμανία, να μερικά παραδείγματα με στοιχεία για την καπιταλιστική ανάπτυξη που ευαγγελίζεστε.

Περίπου 1,4 εκατ. Εργαζόμενοι στη Γερμανία αμείβονται με λιγότερο από πέντε ευρώ ωρομίσθιο, σύμφωνα με μελέτη του ινστιτούτου Εργασίας του πανεπιστημίου του Ντούισμουργκ – Εσεν. Η ίδια μελέτη αναφέρει ότι μεταξύ 1995 και 2010, έχει αυξηθεί κατά 2,4 εκατομμύρια ο αριθμός των εργαζομένων που αμείβονται με λιγότερα χρήματα και ότι το 23% παίρνει περίπου το βασικό μισθό. Σύμφωνα με άλλη μελέτη του Γερμανικού Ινστιτούτου Στατιστικών “Destatis”,  μεταξύ των γυναικών ηλικίας 20 ως 64 ετών που εργάζονται στη Γερμανία, το 45,6% εργάζεται με μερική απασχόληση. Ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος για τις γυναίκες είναι 30,8%. Σύμφωνα, τέλος, με τα τελευταία επίσημα στοιχεία για τη γερμανική αγορά εργασίας, πάνω από επτά εκατομμύρια εργαζόμενοι δουλεύουν με μισθό κάτω από 400 ευρώ (!) και μάλιστα δίχως δυνατότητες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και σύνταξης.

Αυτά τώρα που ακούγονται για διαπραγμάτευση και για επαναδιαπραγμάτευση , για  επιμήκυνση και για νέο κούρεμα, είναι σαν αυτά που έλεγαν μέχρι χθες για κρίση χρέους, για κρίση του καζινοκαπιταλισμού,  για  κατάργηση  των  μνημονίων  και  άλλα  τέτοια.

Επειδή  όλα  αυτά  είναι είτε πολιτική αγραμματοσύνη, ή άγνοια των νόμων  της  οικονομίας. Αλλά επειδή δεν σας υποτιμούμε, γιατί ποτέ δεν υποτιμούμε τους αντιπάλους μας, λέμε πολύ καθαρά, ότι δεν θέλετε να αναγνωρίσετε την πραγματικότητα. Διότι αυτό που σας ενδιαφέρει, είναι ένα λίφτινγκ του πολιτικού συστήματος και τίποτα άλλο.

Εμείς  ξεκαθαρίζουμε το εξής:

Αναμφισβήτητα είμαστε υποχρεωμένοι, ό,τι μπορεί να περισωθεί, όποιος κλάδος ή ακόμα και χώρος μπορέσει και παλέψει  να  συγκρατήσει  τον  κατήφορο,  να  το  κάνει, και εμείςείμαστε στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα.

Όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να παίζουμε, αυτό το ρόλο μόνο. Μας ενδιαφέρει μέσα από αυτή την πάλη για να συγκρατήσεις τον κατήφορο, να αρχίσει ο ανήφορος της χειραφέτησης όσο γίνεται μεγαλύτερου τμήματος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων. Η χειραφέτηση από την κυρίαρχη πολιτική, όχι μόνο στο πολιτικό σύστημα αλλά και στην οικονομία.