Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Πόσο... μόνιμο μπορεί είναι το πρωτογενές πλεόνασμα;

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη 

Η εμφάνιση πρωτογενούς πλεονάσματος, αποτελεί εδώ και αρκετό καιρό το... άγιο δισκοπότηρο της ελληνικής πολιτικής σκηνής, καθώς είναι σύμφωνα με οικονομολόγους και αναλυτές, το “εισιτήριο” κυρίως για μία καλύτερη αντιμετώπιση από τους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά και για τη σταδιακή ανάκτηση της πρόσβασης της χώρας στις αγορές.

Όταν όμως στα επίσημα στοιχεία εμφανίζεται ένα αρνητικό μέγεθος για μία βασική δραστηριότητα της ελληνικής οικονομίας, στην προσπάθειά της να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπιστία, τότε μάλλον

δεν υπάρχουν περιθώρια πανηγυρισμών. 

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών παρουσίασε πλεόνασμα τον περασμένο Σεπτέμβριο, της τάξης των 775 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη, αν αναλογιστούμε ότι στο αντίστοιχο διάστημα του 2011 το έλλειμμα διαμορφώθηκε στα 1,1 δισ. ευρώ. Παρόλα αυτά, είναι προφανές ότι η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας δεν μπορεί να ανακτηθεί μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και ότι υπάρχουν συγκυριακοί παράγοντες που βελτιώνουν την εικόνα των οικονομικών μεγεθών. Η ανάλυση των επί μέρους στοιχείων, δεν δίνει το δικαίωμα αισιοδοξίας ότι το ισοζύγιο μπορεί να σταθεροποιηθεί άμεσα σε θετικό έδαφος. 

Οι παράγοντες που οδήγησαν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε πλεόνασμα είναι κατά κύριο λόγο η συμφωνία για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο “κούρεμα” των ελληνικών κρατικών ομολόγων και η απότομη πτώση των εισαγωγών. Όμως ο άμεσος κίνδυνος που αναδύεται για τις εξαγωγές, κάνει ακόμη πιο τρομακτικά τα στοιχεία, παρά το φαινομενικά ενθαρρυντικό πλεόνασμα. 

Τον περασμένο Ιούλιο το ισοζύγιο των χρημάτων που εισέρχονται και αυτών που εξέρχονται από την οικονομία, είχε εμφανιστεί και πάλι πλεονασματικό, για πρώτη φορά από το Μάιο του 2010. Τότε ωστόσο, ο αντίκτυπος της μείωσης των εισαγωγών και του ισοζυγίου εισοδημάτων και κατά συνέπεια του PSI και των άλλων ελαφρύνσεων για το ελληνικό χρέος, ήταν μεγαλύτερος. Στα στοιχεία για το Σεπτέμβριο, εκτός από τη μείωση των πληρωμών τόκων και τη μείωση των εισαγωγών, βλέπουμε και μείωση του τελευταίου αναχώματος της ύφεσης, ήτοι των εξαγωγών, κατά 15,9% ή 213 εκατ. ευρώ. 

Είναι η πρώτη φορά από το 2011, όταν και ξεκίνησε η ανάκαμψη των ελληνικών εξαγωγών, που σημειώνεται τόσο δραματική πτώση, με αποτέλεσμα η Κομισιόν να προβλέπει ότι ο ρυθμός αύξησης των καθαρών ελληνικών εξαγωγών θα συνεχίσει να μειώνεται το 2013 και 2014 σε σχέση με φέτος. 

Κι όμως, το σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης της Τρόικας για την Ελλάδα, προβλέπει “εκτίναξη” της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, καθώς η μέση κατά κεφαλή αμοιβή στον ιδιωτικό τομέα αναμένεται να μειωθεί κατά 9,7% το 2013 και κατά 10,6% το 2014. Πρόκειται για ποσοστό σχεδόν πέντε φορές μεγαλύτερο από τη μείωση της περιόδου 2011-2012. 

Η μείωση των εισαγωγών, ως αποτέλεσμα της σφοδρής ύφεσης βελτιώνει τους τελευταίους μήνες το εμπορικό ισοζύγιο, με την προϋπόθεση ότι οι εξαγωγές ακολουθούν ανοδική ή έστω σταθερή πορεία. Οι εξαγωγές από την άλλη, ήταν αυτές που συγκρατούσαν την ύφεση, όσο μπορεί να πει κανείς ότι συγκρατήθηκε. Πλέον η μείωσή τους, απειλούν τους δημοσιονομικούς στόχους του 2012 και του 2013, καθώς δεν αναμένεται κάποια ουσιαστική θετική συνεισφορά από κάποιον άλλο βασικό παράγοντα του ΑΕΠ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου