Του Δημήτρη Γιαννακούρα
Μέχρι και πριν λίγα χρόνια πολύ λίγα πράγματα γνωρίζαμε γύρω από την κρίση .Οι περισσότεροι
γνωρίζαμε την κρίση πανικού ,την κρίση ηλικίας ,τις ερωτήσεις κρίσεως που μας έβαζαν
στο σχολείο· ,την ώρα «της Κρίσεως» κατά τη Δευτέρα παρουσία ,την κρίση στις ένοπλες
δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας ,άντε και το γνωστό τραγούδι που ερμηνεύει ο Νίκος Μακρόπουλος <<Κρίση, με πιάνει
κρίση ……εγώ δεν είμαι αντικείμενο για κρίση>> .
Τον τελευταίο καιρό τα
δεδομένα , όμως , έχουν αλλάξει και τη
λέξη αυτή την έχουμε μάθει να την
κλίνουμε όλοι άπταιστα απ έξω και
ανακατωτά .Η κρίση ,της κρίσεως …..ω κρίση .Μέχρι και ο Μπαμπινιώτης <<επιστρατεύτηκε>>
να δώσει τη σωστή ετυμολογία και σημασία της λέξης.. Η πραγματικότητα όμως,
μήπως είναι τελείως διαφορετική απ αυτό που νομίζουμε ;Μήπως βρισκόμασταν εδώ και μία τριακονταετία
σε μια τέτοια κατάσταση κρίσης και δεν
το καταλαβαίναμε ή δε θέλαμε να το πιστέψουμε.; Μήπως η σημερινή κατάσταση που βιώνουμε είναι αυτή
που θα έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να ζούμε
; Μάλλον η αλήθεια είναι αυτή . Γιατί κανείς μας δε μπορεί να αμφισβητήσει τηn κρίση αξιών ,την κρίση θεσμών ,την κρίση στην οικογένεια και στην πολιτική .Κανείς δεν
μπορεί να αμφισβητήσει τη λαιμαργία μας
να κατασπαράξουμε και να απολαύσουμε
μέχρι ασυδοσίας υλικά αγαθά που δε συμβαδίζουν με τις δυνατότητές μας. Μήπως η κρίση της
εποχής μας είναι απλά μια επιστροφή στο όμορφο παρελθόν με τις αξίες και τα ιδανικά που είχαμε ως
λαός Μπορεί να μας κακοφαίνεται αλλά
αυτή είναι η πραγματικότητα .Ας αφουγκραστούμε
λοιπόν τους καιρούς που έρχονται ,ας αγωνιστούμε και ας προσαρμοστούμε στη νέα
πραγματικότητα ,ας αδράξουμε τις νέες
ευκαιρίες που ίπτανται και ας
τραγουδήσουμε το τραγούδι του Νίκου Μακρόπουλου <<Κρίση ,με πιάνει κρίση ……εγώ δεν είμαι
αντικείμενο για κρίση>>
Δημήτρης Γιαννακούρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου