Του Δημήτρη Γιαννακούρα
Στη βαθιά οικονομική ύφεση στην οποία έχει περιέλθει τον τελευταίο καιρό
η χώρα μας με ατέρμονες συνέπειες στην κοινωνική , πολιτική αλλά πολύ περισσότερο στην
ατομική ζωή των πολιτών ,έρχεται ως μάνα εξ ουρανού να δώσει μήνυμα
ελπίδας και προοπτικής η μία και
μοναδική λέξη που ακούγεται τελευταία έντονα γύρω μας ,η λέξη ανάπτυξη.
.Βέβαια η λέξη αυτή δεν είναι
κάτι πρωτόγνωρο στα αυτιά μας αφού πάνω σε αυτήν <<ασέλγησαν>> τόσα χρόνια πολιτικές κυβερνήσεις και
κόμματα για να μας οδηγήσουν στην
ανάπτυξη της <<ρεμούλας>> και της <<διαφθοράς>>. Υπεύθυνοι
για αυτήν την κατάσταση δεν είναι όμως μόνο οι κυβερνώντες αλλά και οι ίδιοι
οι πολίτες οι οποίοι με την ανοχή της πολιτείας μπήκαν σε αναπτυξιακά προγράμματα επενδύοντας τα
χρήματα σε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από τον σκοπό για τον οποίο τα είχαν πάρει ,πιστεύοντας
ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας έτρωγαν κουτόχορτο..Στην Ελλάδα της βαθιάς ύφεσης
λοιπόν, η κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί αν οι πολίτες και οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν πάρουν στα
σοβαρά την ανάπτυξη της χώρας πάνω σε υγιείς βάσεις , μακριά από τη
γραφειοκρατία , τις νομικές αγκυλώσεις και τα τοπικά συμφέροντα..Έχουμε τα τελευταία
χρόνια συνηθίσει αποκλεισμούς δρόμων ,φωτιές και επεισόδια σε ο,τιδήποτε
καινούργιο πάει να γίνει που είναι προς
όφελος της κοινωνίας αλλά θίγει όμως τοπικά συμφέροντα. Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής
αντιδρούν για τα μεταλλεία χρυσού .Οι ι
κάτοικοι της Αμυγδαλέζας ,της Σκύδρας και της Κοζάνης αντιδρούν για τα
στρατόπεδα συγκέντρωσης λαθρομεταναστών .Οι κάτοικοι της Κερατέας αντιδρούν για
την κατασκευή ΧΥΤΥ στην περιοχή τους .Οι κάτοικοι ορεινών περιοχών για την
κατασκευή αιολικών πάρκων .Οι κάτοικοι της Μαντινείας αντιδρούν για τη
λειτουργία του εργοστάσιου Βιοαερίου στη
θέση Μπέλμπερη ,το οποίο κάτω υπό προυποθέσεις θα δώσει λύση σ ένα τεράστιο
πρόβλημα στην ανεξέλεγκτη διασπορά αποβλήτων των τυροκομικών μονάδων στην
Αρκαδία Εδώ δεν πρέπει να ,ξεχνάμε ότι πολλοί απ αυτούς που διαμαρτύρονται για τη συγκεκριμένη μονάδα είναι γεωργοί οι οποίοι με την ανεξέλεγκτη διαχείριση των γεωργικών αποβλήτων και τη χρήση φυτοφαρμάκων
και φωσφορούχων λιπασμάτων στις καλλιέργειές τους μολύνουν
τον υδροφόρο ορίζοντα και
συμβάλλουν από τη μεριά τους στην
οικολογική επιβάρυνση της περιοχής. Μήπως λοιπόν πρέπει να δούμε από εδώ και
πέρα τα πράγματα από άλλη σκοπιά και να
μην βάζουμε το προσωπικό συμφέρον μπροστά από το κοινωνικό; Μήπως έφτασε ο καιρός που πρέπει να
σταματήσουμε να βλέπουμε οποιοδήποτε αναπτυξιακό έργο με καχυποψία και να
σταματήσουμε να παρακαλάμε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα και ας μην έχει εντέλει γάλα κανένας; Μήπως η ιδιοτέλειά μας έχει φτάσει στο απροχώρητο ;«Εμείς να σωθούμε και γαία πυρί μιχθήτω ;».ή κατά το κοινώς λεγόμενο << Εμείς να σωθούμε κι ας γίνουν όλα
στάχτη;.>> Η κρίση δική σας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου