Δημητρίου Λυμπεροπούλου
Εφημερίου Ιερού Ναού Προφ. Ηλιού Τριπόλεως
Μέσα στην πολυτάραχη ζωή της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας, δεν υπάρχει εποχή στην ιστορία της χωρίς Μάρτυρες. Η Αγία μας Εκκλησία δεν σταμάτησε ποτέ να βγάζει Μάρτυρες. Είτε αυτούς που μαρτύρησαν με το τίμιο αίμα τους για ''του Χριστού την πίστιν την Αγίαν'', κυρίως εκείνες τις αδυσώπητες εποχές των φοβερών διωγμών. (Διοκλητιανός, Νέρωνας, Ασκληπιός, Κολοσσαίον Ρώμης, οι χριστιανοί εγένοντο βορά αγρίων θηρίων).
Προσερχόμενοι στο μαρτύριον απηύθυναν λόγια στοχαστικά :
«Μη σας φοβίζουν αδελφοί τα άγρια πρόσωπα των τυράννων, ούτε η φωναίς τους, ούτε οι φοβέρες τους».
''Η πληγαίς, οι σπαθιαίς, η αλυσίδες, η φυλακαίς, η φούρκαις, τζεγγέλια ή πυρκαϊαίς''.
Είτε μετά το 1453, που όσοι μαρτύρισαν χαρακτηρίζονται ως Νεομάρτυρες.
Υπάρχουν και Άγιοι όχι με το αίμα αλλά με το πνεύμα. Είναι οι νεώτεροι Άγιοι Πατέρες, που με την βιοτή τους, τις νουθεσίες τους, την καλωσύνην τους, είτε με την ιερά τους γραφίδα, προσεπάθησαν και προσπαθούν μέσα σε Ιερές Μονές, η μέσα στην κοινωνία να σπείρουν τον σπόρον του Ευαγγελίου, σε κεκαυμένες καρδιές που διψούν για Χριστό.
Είναι ωσάν τον καλόν γεωργόν, που όταν βλέπει τα πρώτα σπέρματα που βάλλει εις την αγαθήν και εύφορον γην, να αυξάνουν καλώς , και να καρποφορούν επιτυχώς, να γίνεται με την γεωργίαν προθυμότερος, και να ρίχνει εις την γην, και άλλα περισσότερα σπέρματα.
Μέσα σε αυτήν λοιπόν την λεγεώνα των Αγίων εξέχουσαν θέσιν καταλαμ-βάνει η Αγία Οσιοπαρθενομάρτυς Παρασκευή.
Υπήρξε γέννημα και θρέμμα, των άοκνων ικεσιών και προσευχών των γονέων της Αγάθωνος και Πολιτείας, καθ' ότι ήσαν άτεκνοι. Επειδή εγεννήθη ημέρα Παρασκευή, πήρε και το όνομα.
Η Παρασκευή ανεγίγνωσκε τα ιερά γράμματα και μετείχε ανελλιπώς εις την Εκκλησίαν του Χριστού.
Μετά τον θάνατον των γονέων της, διένειμε πάντα τα υπάρχοντά της εις τους πτωχούς. Έλαβε το μοναχικόν σχήμα και εκήρυττε τον Ιησούν και ''Τούτον Εσταυρωμένον''.
Ακούσας ο βασιλεύς Αντωνίνος την κίνησιν της, την κάλεσε προς συνάντισιν του. Αφού είδε την ωραιότητά της και την σύνεσίν της, προσεπάθησε να την δελεάσει με πολλαίς δωρεαίς, να αρνηθή την Χριστιανικήν πίστιν, αλλιώς να την παραδόσει σε φρικτά βασανιστήρια. Η Παρασκευή ατρόμητος απεκρίθη: «Μη μοι γένοιτο αρνήσασθαι το όνομα του Χριστού και Θεού μου».
Θυμωθείς ο βασιλεύς λίαν, διατάσσει να επιτεθεί επί της κεφαλής της πεπυρακτωμένη περικεφαλαία. Η Παρασκευή διεσθάνθη ότι εδροσίζετο. Να το θαύμα. Πολλοί εκ των παρισταμένων επίστευσαν.
Κατόπιν οργισθείς ο βασιλεύς διατάσσει να φέρουν χαλκούν λέβητα γεμάτον με πίσσαν και λάδι, να το καύσουν εις την φωτιάν και να βάλουν την Παρασκευήν μέσα στο ζέον αυτό μείγμα.
Η Παρασκευή και πάλιν εδροσίζετο. Ιδών ο βασιλεύς το φαινόμενον, μετά πάσης απιστίας, λέγει στην Παρασκευήν:
''Ράντισον με από του λέβητος ω Παρασκευή, όπως γνώ, ει άρα η πίσσα και το έλαιον υποκαιον εστίν''.
Ευθύς η Παρασκευή εμβαπτίσας τας χείρας της εις το καυτόν μείγμα, το επέριψε εις τους οφθαλμούς του βασιλέως, και παραχρήμα ετυφλώθησαν οι οφθαλμοί αυτού. Εξεφώνησε γοερώς. «Ελέησον με δούλη του αληθινού Θεού, και δος μοι το φως των οφθαλμών μου, και πιστεύσω εις τον Θεόν, ον συ κηρύττεις». Έγινε το θαύμα. Οι οφθαλμοί ηνοίχθησαν. Βλέποντας το γενόμενον πολλοί εβαπτίσθησαν.
Υποστάσα η Παρασκευή πολυώδυνα βασανιστήρια, τέλος υπό του δημίου απετμήθη την κεφαλήν αυτής, και λαμπαδηφόρος ανήλθεν εις τον Ουράνιον νυμφώνα, τα βραβεία της νίκης παρά Χριστού κομισαμένη.
Έτσι με το παρθενικό της αίμα συνεπλήρωσε τον κατάλογον των Αγίων της Εκκλησίας μας.
Πολλοί Ιεροί Ναοί και Εξωκκλήσια αφιερωμένα εις την μνήμην της Αγίας Παρασκευής.
Έτσι και η ηρωική Αλωνίσταινα χαίρει και αγάλλεται και σκιρτά, γιατί τιμά και γεραίρει την προστάτιδά της Αγία Παρασκευή.
Η Αλωνίσταινα είναι χώρος αγιοτόκος και ηρωοτόκος. Κρατά μέσα στα σπλάχνα της τα ιερά κόκκαλα της Λεβεντογέννας Μάνας του Γέρου του Μωριά Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, της Ελισάβετ ή Ζαμπίας - Ζαμπέτας κατά την Αγγλικήν, γεννηθείσα το έτος 1750 το γένος Κωνσταντή Κωτσάκη.
Αλωνίσταινα. Εσύ που φόρεσες τα γιορτινά σου σήμερα και χθες, για να δεχθείς εμάς τους ευλαβείς προσκυνητές, που σύραμε τα βήματά μας, από ιερόν χρέος επιτακτικόν μεν, αλλά αναγκαίον για να τιμήσωμεν την προστάτιδά σου Αγίαν Παρασκευήν.
Την παραμονήν το εσπέρας και περί ώραν 8:00 κτύπησε γλυκόηχα η καμπάνα. Σιγά - σιγά άρχισαν να κατηφορίζουν οι λιγοστοί κάτοικοι από τα ψηλά, πιστοί θεματοφύλακες, και άγρυπνοι φρουροί στα δοξασμένα χώματα, που σε λίγο έγιναν πολλοί από τους λοιπούς προσκυνητές. Για μιας κατεκλείσθη ο ιερός Ναός, και ο πέριξ αυτού χώρος.
Συγκίνησιν από χαράν προκάλεσε η άφιξις απογόνων της λεβεντογέννας μάνας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ΖΑΜΠΙΑΣ - ΖΑΜΠΕΤΑΣ, από διάφορα μέρη της Ελλάδος, και αυτό έδωσε μια ξεχωριστή νότα.
Εψάλη Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ' αρτοκλασίας, υπό των Ευλαβεστάτων Ιερέων, Αιδεσιμολογιωτάτου Βασιλείου Ηλιοπούλου, του Εφημερίου π. Δημητρίου Λυμπεροπούλου, και του Ιερολογιωτάτου Διακόνου Γερμανού Μίχου. Τους εορτίους Ύμνους απέδωσε ο καλλικέλαδος πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού Αγίου Ραφαήλ Τριπόλεως κ. Μιχάλης Ψυρογιάννης, συνεπικουρούμενος υπό του κ. Χρήστου Αχαμνού, Αλωνιστιώτη την καταγωγήν, συμφοιτητού του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Αλεξάνδρου, από τα χρόνια της φοιτήσεώς των εις την Ιερατικήν Σχολήν Κορίνθου. Επικολούθησε η περιφορά της Ιεράς Εικόνος πέριξ του Ιερού Ναού.
Την κυριώνυμον ημέραν της εορτής από ώρας 7:00 π.μ. εψάλη η ακολουθία του Όρθρου μετ' αρτοκλασίας, και επικολούθησε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου, συνεπικουρουμένου υπό του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ. Θεοκλήτου Ντούλια, Γενικού Αρχιερατικού της καθ' ημάς Μητροπόλεως, του Εφημερίου π. Δημητρίου Λυμπεροπούλου ως και των Ιερολογιωτάτων Διακόνων Δημητρίου Κολιοπούλου και Γερμανού Μίχου.
Ο Σεβασμιώτατος με τον μεστόν, εναργή κηρυκτικόν του λόγον ενστάλαξε τα ζείδωρα νάματα της πίστεώς μας, στο φιλόθεον και φιλέορτον εκκλησίασμα.
Αδελφοί μου, σήμερα συναθροιστήκαμε εδώ στο μικρό χωριό, αλλά μεγάλο στη δόξα, γραμμένο με χρυσά γράμματα εις τας δέλτους της Ιστορίας μας, την ηρωικήν Αλωνίσταινα, για να τιμήσωμεν την μνήμην της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής.
«Η τιμή Μάρτυρος είναι μίμησις Μάρτυρος». Να δεχθούμε τον τρόπον ζωής της, τα θαύματά της, την αφοσίωσιν της εις τον Χριστόν.
Σήμερα η Ελλάδα μας και ο πλανήτης γενικώς διέρχονται ακραίες και επικίνδυνες καταστάσεις. Ξενόφερτα ιδεολογικά ρεύματα, με νεωτεριστές ψευτοκουλτουριάρηδες, καινοτόμους, που προσπαθούν λυσσαλέως να τρώσουν και να σπιλώσουν την Ορθόδοξον πίστη μας.
Δυστυχώς δυο λέξεις πλανώνται ''Αφελληνισμός και Αποχριστιανοποίησις΄΄.
Οφείλομεν λοιπόν σαν ακραιφνείς Χριστιανοί Έλληνες Ορθόδοξοι, να προτάξωμεν τα στήθη μας ασπίδα, για να παραμείνωμεν εδραίοι στις θρησκευτικές μας καταβολές, στην ιστορία μας, στα ήθη και έθιμά μας, στον πολιτισμό μας, στους ανεκτίμητους αυτούς θησαυρούς μας.
Να ευχηθούμε λοιπόν, όπως η τιμωμένη Αγία Παρασκευή, ανοίξει διάπλατα τα μάτια των δήθεν ισχυρών της γης που είναι τετυφλωμένα από την αμαρτία και την ασυδοσία.
Με την πίστιν εις τον Θεόν, και την αγάπην για την Πατρίδα, θα έλθει η πολυπόθητη εκείνη μέρα να αναγεννηθεί η Ελλάδα μας και να μεγαλουργήσει η Ορθοδοξία μας.
27/07/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου