Το βασανιστήριο του μπρούτζινου βοδιού

Του Δημήτρη Γιαννακούρα 

Ο Φάλαρης ήταν τύραννος του Ακράγαντα, ελληνικής πόλεως στην Κάτω Ιταλία κατά την αρχαιότητα. Σκληρόκαρδος και κακός άνθρωπος που χαιρόταν να βασανίζει τους ανθρώπους. Στην ιστορία έμεινε για το μπρούτζινο βόδι, μια απάνθρωπη μηχανή βασανιστηρίων. Είχε δώσει εντολή σ’ έναν τεχνίτη να του κατασκευάσει κάτι που να μπορεί να τιμωρεί τους ανθρώπους με φρικτό τρόπο.

Ο τεχνίτης, που ήταν κι αυτός κακόψυχος, τού έφτιαξε ένα μπρούτζινο βόδι που άνοιγε την κοιλιά του και έβαζε μέσα ο τύραννος όσους ήθελε να βασανίσει. Αφού έβαζε μέσα τους ανθρώπους άναβε από κάτω από το βόδι φωτιά. Το χάλκωμα από τη φωτιά πύρωνε και οι δυστυχισμένοι που βρίσκονταν μέσα ψήνονταν βγάζοντας φοβερές κραυγές.Αυτό το βόδι δεν ήταν όμως το πιο σπουδαίο επινόημα εκείνου του άθλιου τεχνίτη. Η μεγάλη του εφεύρεση, για την οποία τον παίνεψε ο θηριόψυχος Φάλαρης, ήταν τούτο: μέσα στο λαιμό του βοδιού έβαλε ένα εργαλείο τέτοιο, που άλλαζε τις τρομερές κραυγές που έβγαζαν οι δυστυχείς πού ψήνονταν στην κοιλιά του βοδιού, σε μια μουσική τόσο γλυκιά και χαρούμενη, που ο Φάλαρης την άκουγε και ευφραινόταν, την ώρα που έτρωγε στο τραπέζι, μαζί με αυτούς που ξεφάντωναν μαζί του.

Θυμήθηκα τον Φάλαρη και το μπρούτζινο βόδι του επειδή έφερα στο μυαλό μου το δυστυχή τον Έλληνα ,ο οποίος βράζει κυριολεκτικά από τα μέτρα που του επέβαλε η Τρόικα και οι Ευρωπαίοι εταίροι .Οι απελπισμένες  κραυγές ,είναι οι κραυγές και οι αγωνίες των χιλιάδων ανέργων , των ανθρώπων που είδαν τη ζωή τους να καταστρέφεται μέσα σε μία νύχτα. Είναι η αγωνία των συνταξιούχων που περίμεναν να έχουν τιμημένα γηρατειά, όπως κάποιοι τους υπόσχονταν και τώρα τρέμουν στην ιδέα και μόνο της εγκατάλειψης και της επαιτείας  Είναι η φωνή του Έλληνα που βλέπει την Ελλάδα να κινδυνεύει με αφανισμό. Είναι η αγωνία της νέας γενιάς που εγκαταλείπει την πατρίδα της για ένα καλύτερο μέλλον .Είναι ο τρόμος εκατομμυρίων Ελλήνων που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς φάρμακα και ιατρική περίθαλψη .Το μηχάνημα όμως στο λαιμό  του βοδιού  δεν είναι τίποτα άλλο από την Τρόικα και το ΔΝΤ που   μετατρέπει αυτές τις κραυγές σε λέξεις γλυκές και χαρούμενες στα αυτιά των Ευρωπαίων εταίρων μας .Ελλάδα, ήλιος ,θάλασσα ,καμάκι ,τζατζίκι, μουσακάς άντε και λίγο Ζορμπάς ηχούν γλυκά  στα αυτιά των ξένων. Επιβάλλεται να  καταστρέψουμε το συντομότερο δυνατό το εργαλείο εκείνο που δεν αφήνει τις κραυγές των Ελλήνων να ακουστούν και να πάρουμε την τύχη της Ελλάδας στα δικά μας χέρια .Δεν αξίζει στον Έλληνα τέτοια ταπείνωση. Ας σπάσουμε το μπρούτζινο βόδι της Γερμανίδας  Καγκελαρίου  που την αναγνωρίζουμε στο πρόσωπό  του τυράννου του Ακράγαντα και ας θυμίσουμε στους ευρωπαίους ότι την ελευθερία τους την οφείλουν στον ηρωισμό των Ελλήνων. Η Ελλάδα ταπεινωμένη και κουρελιασμένη ίσως χρειάζεται έναν νέο Αδαμάντιο Κοραή και ένα νέο Ρήγα Φεραίο να τη σηκώσουν ξανά στους ώμους τους για να μπορέσει να βρει το δρόμο της,  διότι διαφορετικά……..

  Τί σ᾿ ὠφελεῖ ἂν ζήσῃς, καὶ εἶσαι στὴ σκλαβιά;
στοχάσου πῶς σὲ ψαίνουν, καθ᾿ ὥραν στὴν φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, ἀφέντης κι᾿ ἂν σταθῇς
ὁ τύραννος ἀδίκως σὲ κάμνει νὰ χαθῇς.
Δουλεύεις ὅλ᾿ ἡμέρα, σὲ ὅ,τι κι᾿ ἂν σὲ πῇ,

κι᾿ αὐτὸς πασχίζει πάλιν, τὸ αἷμα σου νὰ πιῇ.

Απόσπασμα από το Θούριο